Ziemia mielnicka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Ziemia mielnicka''' – obszar w [[Województwo podlaskie (I Rzeczpospolita)|woj. podlaskim]] którego głównym miastem był [[Mielnik (województwo podlaskie)|Mielnik]]. Szlachta tej ziemi [[Sejmiki ziemskie|sejmik]]i odbywała w [[Drohiczyn (województwo podlaskie)|Drohiczynie]], |
'''Ziemia mielnicka''' – obszar w [[Województwo podlaskie (I Rzeczpospolita)|woj. podlaskim]] którego głównym miastem był [[Mielnik (województwo podlaskie)|Mielnik]]. Szlachta tej ziemi [[Sejmiki ziemskie|sejmik]]i odbywała w [[Drohiczyn (województwo podlaskie)|Drohiczynie]], wybierając 2 posłów na [[sejm walny]]. Od roku [[1566]] [[Mielnik (województwo podlaskie)|Mielnik]] był stolicą ziemi mielnickiej. W roku [[1569]] ziemia mielnicka została [[Inkorporacja terytorium|inkorporowana]] do [[Korona Królestwa Polskiego|Korony Królestwa Polskiego]]. Dwa miasta królewskie w ziemi mielnickiej, Mielnik i Łosice, były siedzibami starostw. Pozostałem miasta: Międzyrzec, Siemiatycze, Niemirów, Horodyszcze i Rossosz były głównymi ośrodkami dóbr. |
||
[[23 października]] [[1501]] zatwierdzono w Mielniku jeden z aktów [[Unia mielnicka|unii polsko-litewskiej]] - [[król]] [[Aleksander Jagiellończyk]] zatwierdził akt łączący [[Polska|Polskę]] i [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwę]] w jedno państwo poprzez osobę tego samego wybranego władcy. Siedzibą starostów królewskich na ziemi mielnickiej był [[Zamek w Mielniku]]. |
[[23 października]] [[1501]] zatwierdzono w Mielniku jeden z aktów [[Unia mielnicka|unii polsko-litewskiej]] - [[król]] [[Aleksander Jagiellończyk]] zatwierdził akt łączący [[Polska|Polskę]] i [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwę]] w jedno państwo poprzez osobę tego samego wybranego władcy. Siedzibą starostów królewskich na ziemi mielnickiej był [[Zamek w Mielniku]]. |
Wersja z 22:14, 14 lis 2010
Ziemia mielnicka – obszar w woj. podlaskim którego głównym miastem był Mielnik. Szlachta tej ziemi sejmiki odbywała w Drohiczynie, wybierając 2 posłów na sejm walny. Od roku 1566 Mielnik był stolicą ziemi mielnickiej. W roku 1569 ziemia mielnicka została inkorporowana do Korony Królestwa Polskiego. Dwa miasta królewskie w ziemi mielnickiej, Mielnik i Łosice, były siedzibami starostw. Pozostałem miasta: Międzyrzec, Siemiatycze, Niemirów, Horodyszcze i Rossosz były głównymi ośrodkami dóbr.
23 października 1501 zatwierdzono w Mielniku jeden z aktów unii polsko-litewskiej - król Aleksander Jagiellończyk zatwierdził akt łączący Polskę i Litwę w jedno państwo poprzez osobę tego samego wybranego władcy. Siedzibą starostów królewskich na ziemi mielnickiej był Zamek w Mielniku.
Starostowie mielniccy
- Rafał Raczko z Puczyc Puczycki herbu Gozdawa - starosta mielnicki w latach 1484-1495, sędzia bielski
- Niemira Hrymalicz - starosta mielnicki w latach 1499-1533
- Nikodem Janowicz Świecko herbu Dąbrowa (herb szlachecki) - starosta mielnicki w latach 1537-1549
- Jarosz Korycki - starosta mielnicki w 1560 roku
- Maciej Sawicki - starosta mielnicki w 1569 r., pisarz i sekretarz królewski, wojski drohicki
- Wojciech Sawicki - starosta mielnicki w latach 1576-1611
- Wojciech Niemira herbu Gozdawa (zm. przed 02.02.1625) - starosta mielnicki w latach 1611-1625
- Krzysztof Wiesiołowski herbu Ogończyk - starosta mielnicki w latach 1626-1637
- Mieczysław Mleczko ze Szkopów - starosta mielnicki w latach 1637-1646
- Wojciech Emeryk Mleczko - starosta mielnicki w latach 1646-1673
- Karol Józef Sedlnicki h. Odrowąż (1703-1761)- starosta mielnicki (1732-1738)
- Łukasz Aleksander Butler (1711-1783) - starosta mielnicki (1739-1775)
- Adam Szydłowski - starosta mielnicki w 1790 r.