Zamek w Konarach: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
→Bibliografia: drobne merytoryczne |
||
Linia 44: | Linia 44: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
# {{cytuj książkę|imię=J. |nazwisko=Fiałkowski |imię2=M.A. |nazwisko2=Zarębski |tytuł=Sekrety Zamków i Pałaców Ziemi Staszowskiej |miejsce=Staszów |rok=1997 |wydawca=Staszowskie Towarzystwo Kulturalne}} |
# {{cytuj książkę|imię=J. |nazwisko=Fiałkowski |imię2=M.A. |nazwisko2=Zarębski |tytuł=Sekrety Zamków i Pałaców Ziemi Staszowskiej |miejsce=Staszów |rok=1997 |wydawca=Staszowskie Towarzystwo Kulturalne}} |
||
# [[Leszek Kajzer]], J. Salm, S. Kołodziejski ''Leksykon zamków w Polsce'', Arkady 2001 |
|||
{{Zamki Kielecczyzny}} |
{{Zamki Kielecczyzny}} |
Wersja z 16:32, 3 kwi 2013
nr rej. 114/A z 31 maja 1983 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Ukończenie budowy |
XIII wiek |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Zamek w Konarach został wybudowany w XIII wieku przez rycerza z Konar. Niewielki zamek usytuowano na wzgórzu stanowiącym pozostałości dawnego grodziska. Wzgórze położone jest na północ od dzisiejszej wsi Konary. Do czasów obecnych zachowały się tylko szczątki fundamentów, część piwnic i gruzy.
Historia
Zamek po raz pierwszy wzmiankował Jan Długosz, informując, że w 1403 roku król Władysław Jagiełło rozkazał zdobyć i zniszczyć zamek, w związku z tym, że jego właściciel Grot ze Słupczy zabił w 1396 roku kasztelana wiślickiego Jana Ossolińskiego, po czym zajmował się rozbójnictwem gnębiąc okolicznych mieszkańców.
Resztki zabudowań stały niewykorzystane przez stulecia. Ostatecznie zniszczono je podczas pierwszej wojny światowej w trakcie rozegranej tutaj bitwy polskich legionistów Pierwszej Brygady pod dowództwem Józefa Piłsudskiego z wojskami rosyjskimi.
Architektura
Przypuszczalnie zamek został zbudowany w stylu gotyckim, na co wskazuje układ zachowanych piwnic. Budowla była niewielka, część mieszkalna zajmowała ok. 2,5 ara. Przed podjęciem prac zdjęto warstwę lessu i mury posadowiono na odsłoniętym piaskowcu, dzięki czemu budowla była stabilna. Do budowy używano miejscowego piaskowca, cegieł wypalanych z mad oraz w niewielkiej ilości ciosanego wapienia.
Zamek był podpiwniczony. Część piwnic zachowała się, w tym dwie komory przedzielone filarem, ze sklepieniem z piaskowca.
Bibliografia
- J. Fiałkowski, M.A. Zarębski: Sekrety Zamków i Pałaców Ziemi Staszowskiej. Staszów: Staszowskie Towarzystwo Kulturalne, 1997.
- Leszek Kajzer, J. Salm, S. Kołodziejski Leksykon zamków w Polsce, Arkady 2001