Sztucer: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 21:33, 21 cze 2008

Sztucer - broń palna myśliwska z gwintowaną lufą, do polowania na grubą zwierzynę. W XVIII i XIX w. używana także w wojsku przez strzelców wyborowych (np. jegrów w Prusach, Austrii i Rosjii).

Rozróżnia się sztucery powtarzalne tzw. repetiery z obrotowym zamkiem (zwykle 5 –strzałowe), wzorowane na karabinie z jedną lufą oraz sztucery łamane tzw. ekspert, o lufie podwójnej i konstrukcji dubeltówki.

Repetiery są także wytwarzane z dwiema lufami, na przykład FineGuns 700SSS. Dwulufowe repetiery są przeważnie ciężkie i mają duży kaliber. Repetiery mają zwykle zamek ślizgowo-obrotowy dwu- lub czterotaktowy.

Nazwa wywodzi się z niem. stutzen - "obcinać", nawiązuje do krótkiej ("obciętej") lufy, która nie wystawała powyżej pasa stojącego na bacznośc żołnierza. Broń typu Stutzen jest zwykle krótsza niż inne karabiny ma łoże do końca lufy.

Specyficznym jednolufowym, wojskowym sztucerem był używany przez powstańców styczniowych w formacji karabinierów (strzelców z bronią gwintowaną) tzw. sztuciec (określenie żargonowe) wytwarzany w fabryce J. Gerarda w Liège (Belgia) według pomysłu Ludwika Mierosławskiego. Jest on wspominany w pieśni Marsz strzelców autorstwa Władysława Ludwika Anycza.

Dane techniczne:

kaliber 18 mm,

długość całkowita 110,5 cm,

waga 4,08 kg,

bagnet płaski, sieczno-kłujący długości 40-60 cm.

W Muzem Wojska Polskiego w Warszawie znajduje się taki sztuciec należący do Apolinarego Kurowskiego.

Bibliografia

Kwaśniewicz W., Leksykon dawnej broni palnej, Dom Wydawniczy BELLONA, Warszawa 2004.

Powstanie niespełnionych nadziei 1863, Arsenał Polski., Krajowa Agencja Wydawnicza, Kraków 1984.

Wimmer J., Historia piechoty polskiej do roku 1864, Warszawa 1978.

Szablon:Broń stub

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{disambigR|'''broni palnej'''| '''[[Sztucer (instalacje)]]''' }}
-'''Sztucer''' - [[broń palna]] [[broń myśliwska|myśliwska]] z [[gwint]]owaną [[lufa|lufą]], do polowania na grubą zwierzynę. W XVIII i XIX w. używana w wojsku przez strzelców wyborowych (np. jegrów w Prusach, Austrii i Rosjii)
+'''Sztucer''' - [[broń palna]] [[broń myśliwska|myśliwska]] z [[gwint]]owaną [[lufa|lufą]], do polowania na grubą zwierzynę. W XVIII i XIX w. używana także w wojsku przez strzelców wyborowych (np. jegrów w Prusach, Austrii i Rosjii).
 Rozróżnia się sztucery powtarzalne tzw. ''repetiery'' z obrotowym zamkiem (zwykle 5 –strzałowe), wzorowane na karabinie z jedną lufą oraz sztucery łamane tzw. ''ekspert'', o lufie podwójnej i konstrukcji dubeltówki.
@@ Linia 8: / Linia 8: @@
 Nazwa wywodzi się z [[Język niemiecki|niem.]] ''stutzen'' - "obcinać", nawiązuje do krótkiej ("obciętej") lufy, która nie wystawała powyżej pasa stojącego na bacznośc żołnierza. Broń typu ''Stutzen'' jest zwykle krótsza niż inne [[karabin]]y ma [[łoże]] do końca lufy.
-Specyficznym sztucerem jednolufowym był używany przez powstańców styczniowych w formacji karabinierów (strzelców z bronią gwintowaną) tzw. ''sztuciec'' (określenie żargonowe) wytwarzany w fabryce J. Gerarda w Liège (Belgia) według pomysłu Ludwika Mierosławskiego. Jest on wspominany w pieśni ''Marsz strzelców'' autorstwa Władysława Ludwika Anycza.
+Specyficznym jednolufowym, wojskowym sztucerem był używany przez powstańców styczniowych w formacji karabinierów (strzelców z bronią gwintowaną) tzw. ''sztuciec'' (określenie żargonowe) wytwarzany w fabryce J. Gerarda w Liège (Belgia) według pomysłu Ludwika Mierosławskiego. Jest on wspominany w pieśni ''Marsz strzelców'' autorstwa Władysława Ludwika Anycza.
 '''Dane techniczne''':
 * kaliber 18 mm,