Distinguishing: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linku wew.
Dicta (dyskusja | edycje)
rozwinicie hasla plus dodanie bibligrafii
Linia 1: Linia 1:
'''Distinguishing''' - wyróżnienie [[precedens]]u, polega na odmowie zastosowanie w aktualnie rozpoznawanej sprawie wiążącego dla niej precedensu z powodu, iż fakty sprawy precedensowej różnią się istotnie od tych w sprawie obecnej. Zgodnie z zasadą [[Stare decidis|stare decisis]] z distinguishing może skorzystać każdy sąd niezależnie od miejsca jakie zajmuje w [[hierarchia sądowa|hierarchii sądowej]]. Oznacza to, że wyróżnić precedens ustanowiony przez Sąd Najwyższy jest władny nawet sąd pierwszej [[instancja (prawo)|instancji]]. Distinguishing może przybrać zarówno postać wyraźną jak i dorozumianą.<ref>Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 93-106.</ref> Jest to instytucja typowa dla prawa anglosaskiego w prawie [[civil law]] jej odpowiednika można doszukiwać w analogi [[contra legem]].<ref>Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 121-123.</ref>
'''Distinguishing''' - wyróżnienie [[precedens]]u, polega na odmowie zastosowanie w aktualnie rozpoznawanej sprawie wiążącego dla niej precedensu z powodu, iż fakty sprawy precedensowej różnią się istotnie od tych w sprawie obecnej. Zgodnie z zasadą [[Stare decidis|stare decisis]] z distinguishing może skorzystać każdy sąd niezależnie od miejsca jakie zajmuje w [[hierarchia sądowa|hierarchii sądowej]]. Oznacza to, że wyróżnić precedens ustanowiony przez Sąd Najwyższy jest władny nawet sąd pierwszej [[instancja (prawo)|instancji]]. Distinguishing może przybrać zarówno postać wyraźną jak i dorozumianą.<ref>Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 93-106.</ref> Istnieją też inne niż dysanalogia ujęcia istoty wyróżniania precedensu.<ref>Zob. Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 104-106.</ref>

Jest to instytucja typowa dla prawa anglosaskiego w prawie [[civil law]] jej odpowiednika można doszukiwać w analogi [[contra legem]].<ref>Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 121-123.</ref>




{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
{{bibliografia start}}
{{cytuj książkę |nazwisko =Koszowski | imię =Maciej | autor link = | tytuł =Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą | wydawca =Warszawska Firma Wydawnicza | miejsce =Warszawa | rok =2009 | strony =82 | isbn =978-83-61748-04-5}}
{{bibliografia stop}}



[[Kategoria:Prawo]]
[[Kategoria:Prawo]]

Wersja z 18:37, 31 paź 2009

Distinguishing - wyróżnienie precedensu, polega na odmowie zastosowanie w aktualnie rozpoznawanej sprawie wiążącego dla niej precedensu z powodu, iż fakty sprawy precedensowej różnią się istotnie od tych w sprawie obecnej. Zgodnie z zasadą stare decisis z distinguishing może skorzystać każdy sąd niezależnie od miejsca jakie zajmuje w hierarchii sądowej. Oznacza to, że wyróżnić precedens ustanowiony przez Sąd Najwyższy jest władny nawet sąd pierwszej instancji. Distinguishing może przybrać zarówno postać wyraźną jak i dorozumianą.[1] Istnieją też inne niż dysanalogia ujęcia istoty wyróżniania precedensu.[2]

Jest to instytucja typowa dla prawa anglosaskiego w prawie civil law jej odpowiednika można doszukiwać w analogi contra legem.[3]


  1. Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 93-106.
  2. Zob. Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 104-106.
  3. Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 121-123.


Bibliografia

Szablon:Bibliografia start Maciej Koszowski: Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą. Warszawa: Warszawska Firma Wydawnicza, 2009, s. 82. ISBN 978-83-61748-04-5. Szablon:Bibliografia stop