Fałd głosowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.3) (Robot dodał cs:Hlasivky i poprawił simple:Vocal folds |
|||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
[[Kategoria:Śpiew]] |
[[Kategoria:Śpiew]] |
||
[[als:Stimmlippe]] |
|||
[[ar:أحبال صوتية]] |
|||
[[ca:Plecs vocals]] |
|||
[[cs:Hlasivky]] |
[[cs:Hlasivky]] |
||
[[de:Stimmlippe]] |
|||
[[en:Vocal folds]] |
|||
[[es:Cuerdas vocales]] |
|||
[[eo:Voĉkordoj]] |
|||
[[fa:پردههای صوتی]] |
|||
[[fr:Corde vocale]] |
|||
[[is:Raddbönd]] |
|||
[[it:Corde vocali]] |
|||
[[he:שפתות הקול]] |
|||
[[kk:Дауыс шымылдығы]] |
|||
[[ku:Lêvên deng]] |
|||
[[la:Plica vocalis]] |
|||
[[nl:Stemband]] |
|||
[[ja:声帯]] |
|||
[[no:Stemmebånd]] |
|||
[[nn:Stemmeband]] |
|||
[[nrm:Pérette]] |
|||
[[pt:Pregas vocais]] |
|||
[[ro:Coardele vocale]] |
|||
[[ru:Голосовые складки]] |
|||
[[simple:Vocal folds]] |
|||
[[sk:Hlasivky]] |
|||
[[fi:Äänihuulet]] |
|||
[[sv:Stämläppar]] |
|||
[[yi:שטים בענדער]] |
|||
[[zh:声带]] |
|||
Wersja z 03:36, 16 mar 2013
Fałd głosowy, inaczej struna głosowa (łac. plica vocalis) – parzysty fałd znajdujący się na bocznych ścianach krtani, położony poniżej fałdu przedsionkowego. Fałdy głosowe składają się z mięśni i więzadeł głosowych, tkanki łącznej, naczyń krwionośnych oraz nerwów[1]. Fałdy głosowe są pokryte nabłonkiem wielowarstwowym płaskim, a ich błona śluzowa zawiera gruczoły zwilżające fałdy głosowe.
Szpara głośni, znajdująca się pomiędzy fałdami głosowymi i stanowiąca najwęższą część krtani wraz z fałdami głosowymi tworzy głośnię. Fałdy głosowe posiadają właściwość zbliżania się i oddalania, co powoduje odpowiednio zwieranie i rozwieranie szpary głośni.
Bibliografia
- Bogusław Kazimierz Gołąb, Władysław Zygmunt Traczyk, Michał Karasek: Anatomia i fizjologia człowieka : podręcznik dla studentów farmacji. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1986, s. 196. ISBN 83-200-1075-6.
- Heinz Feneis, Renata Modrewska-Winowska, Jerzy Winowski: Ilustrowany słownik międzynarodowego mianownictwa anatomicznego. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1986, s. 144. ISBN 83-20-00964-2.
