Linia prądu

W mechanice płynów linia prądu to linia ciągła reprezentująca linię sił wektorowego pola prędkości płynu. W przepływie stacjonarnym linie prądu pokrywają się z trajektoriami cząstek płynu, natomiast w przepływie niestacjonarnym linie prądu są styczne do trajektorii cząstek płynu.

    Wektory prędkości płynu są zawsze styczne linii prądu.  Wyraża to tzw. równanie linii prądu. 
    Linie prądu stanowią zazwyczaj spójną wiązkę nie przcinających się linii otwartych.  W przepływach wirowych linie prądu mogą być liniami zamkniętymi.  Linie prądu na ogół nie przecinają się.  Wyjątkiem mogą być punkty źródłowe (źródła i upusty), a także linie i powierzchnie osobliwe (np. powierzchnia oderwania, powierzchnia nieciągłości). 
    Linie prądu służą najczęściej do przedstawiania obrazu przepływu w postaci graficznej. 

przedstawienie takie jest szczególnie skuteczne w przypadku przepływu dwuwymiarowego. Każdej linii prądu odpowiada wówczas tzw. funkcja prądu, oznaczana tradycyjnie literą Ψ.

    Przepływ płynu odbywa się zawsze wzdłuż linii prądu lub stycznie do nich, a nigdy w poprzek nich.  W przepływie płaskim funkcja prądu posiada wyraźną interpretację fizykalną:  natężenie przepływu miedzy dwiema liniami prądu równe jest różnicy wartości odpowiadających im funkcji prądu.