Peptydoglikan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToBot (dyskusja | edycje)
m Wspomagane przez robota ujednoznacznienie: Cukier - Zmieniono link(i) węglowodany; zmiany kosmetyczne
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
'''Peptydoglikan''', '''(mureina + mostki peptydowe)''' - składnik [[ściana komórkowa|ściany komórkowej]] [[bakteria|bakterii]], zbudowany z nietypowych [[aminokwas|aminokwasów]] i połączonych w łańcuchy pochodnych [[węglowodany|cukrów]]. Chemicznie jest to [[biopolimer]] [[kwas mureinowy|kwasu mureinowego]] i [[N-acetyloglukozamina|N-acetyloglukozaminy]] oraz tripeptyd: D-alanina,kwas deglutaminowy i kwas mezodwuaminopimelinowy.
'''Peptydoglikan''', '''(mureina + mostki peptydowe)''' - składnik [[ściana komórkowa|ściany komórkowej]] [[bakteria|bakterii]], zbudowany z nietypowych [[aminokwas|aminokwasów]] i połączonych w łańcuchy pochodnych [[węglowodany|cukrów]]. Chemicznie jest to [[biopolimer]] [[kwas muraminowy|kwasu muraminowego]] i [[N-acetyloglukozamina|N-acetyloglukozaminy]] oraz tripeptyd: D-alanina,kwas deglutaminowy i kwas mezodwuaminopimelinowy.


Cząsteczka mureiny składa się z długich łańcuchów [[polisacharyd]]owych, usieciowanych przez mostki [[peptyd]]owe. Każdy łańcuch polisacharydowy zbudowany jest z [[disacharyd|disacharydów]] utworzonych z N-acetyloglukozaminy i kwasu N-acetylomureinowego połączonych wiązaniem β-1,4-[[wiązanie glikozydowe|glikozydowym]]. Właśnie na to wiązanie działa [[lizozym]], jeden z [[osocze|osoczowych]] czynników obronnych człowieka. Każda cząsteczka kwasu N-acetylomureinowego jest połączona z tetrapeptydem. Im więcej jest tych mostków peptydowych, tym gęstsze usieciowanie [[polimer]]u i sztywniejsza jego struktura. Mureina ma właściwości [[pirogen]]ne i nasenne. Jest gorzej usieciowana u [[bakterie Gram ujemne|bakterii Gramm (-)]].
Cząsteczka mureiny składa się z długich łańcuchów [[polisacharyd]]owych, usieciowanych przez mostki [[peptyd]]owe. Każdy łańcuch polisacharydowy zbudowany jest z [[disacharyd|disacharydów]] utworzonych z N-acetyloglukozaminy i kwasu N-acetylomureinowego połączonych wiązaniem β-1,4-[[wiązanie glikozydowe|glikozydowym]]. Właśnie na to wiązanie działa [[lizozym]], jeden z [[osocze|osoczowych]] czynników obronnych człowieka. Każda cząsteczka kwasu N-acetylomureinowego jest połączona z tetrapeptydem. Im więcej jest tych mostków peptydowych, tym gęstsze usieciowanie [[polimer]]u i sztywniejsza jego struktura. Mureina ma właściwości [[pirogen]]ne i nasenne. Jest gorzej usieciowana u [[bakterie Gram ujemne|bakterii Gramm (-)]].

Wersja z 16:37, 19 kwi 2009

Peptydoglikan, (mureina + mostki peptydowe) - składnik ściany komórkowej bakterii, zbudowany z nietypowych aminokwasów i połączonych w łańcuchy pochodnych cukrów. Chemicznie jest to biopolimer kwasu muraminowego i N-acetyloglukozaminy oraz tripeptyd: D-alanina,kwas deglutaminowy i kwas mezodwuaminopimelinowy.

Cząsteczka mureiny składa się z długich łańcuchów polisacharydowych, usieciowanych przez mostki peptydowe. Każdy łańcuch polisacharydowy zbudowany jest z disacharydów utworzonych z N-acetyloglukozaminy i kwasu N-acetylomureinowego połączonych wiązaniem β-1,4-glikozydowym. Właśnie na to wiązanie działa lizozym, jeden z osoczowych czynników obronnych człowieka. Każda cząsteczka kwasu N-acetylomureinowego jest połączona z tetrapeptydem. Im więcej jest tych mostków peptydowych, tym gęstsze usieciowanie polimeru i sztywniejsza jego struktura. Mureina ma właściwości pirogenne i nasenne. Jest gorzej usieciowana u bakterii Gramm (-).

Obecność dobrze usieciowanego peptydoglikanu sprawia, że bakterie Gramm+ przybierają barwę fioletową pod wpływem płynu Lugola i gencjany. Fiolet gencjany, który łatwo wnika do wnętrza komórki i tworzy agregaty z płynem Lugola lub trichloroetylenoplatyną, nie może potem opuścić komórek na skutek istnienia błony mureinowej.

Funkcje mureiny

  • chroni bakterie przed skutkami zmian ciśnienia osmotycznego środowiska,czynnikami fizycznymi, chemicznymi oraz urazami mechanicznymi
  • spełnia role sita molekularnego, wykazując przy tym zdolność wiązania kationów metali ciężkich (Hg, Pb) oraz jonów Mg stabilizujących strukturę komórek bakteryjnych
  • otacza szczelnie komórkę tworząc rodzaj woreczka(sacculus)warunkującego kształt bakterii.

Szablon:Biologia stub