Jerónimo Grimaldi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot poprawia: fr:Jerónimo Grimaldi |
m robot dodaje: de:Jerónimo Grimaldi; zmiany kosmetyczne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Plik:Jerónimo Grimaldi.jpg|thumb|Jerónimo Grimaldi]] |
||
'''Pablo Jerónimo Grimaldi y Pallavicini''' (ur. ok. [[1720]], zm. [[30 października]] [[1789]]) - markiz i książę de Grimaldi - [[Włochy|włosko]]-[[Hiszpania|hiszpański]] dyplomata i polityk. |
'''Pablo Jerónimo Grimaldi y Pallavicini''' (ur. ok. [[1720]], zm. [[30 października]] [[1789]]) - markiz i książę de Grimaldi - [[Włochy|włosko]]-[[Hiszpania|hiszpański]] dyplomata i polityk. |
||
Grimaldi służył [[Ferdynand VI Burbon|Ferdynandowi IV]] i [[Karol III Burbon|Karolowi III]] jako minister-plenipotent w [[Szwecja|Szwecji]] i |
Grimaldi służył [[Ferdynand VI Burbon|Ferdynandowi IV]] i [[Karol III Burbon|Karolowi III]] jako minister-plenipotent w [[Szwecja|Szwecji]] i [[Parma|Parmie]], a potem jako ambasador w [[Holandia|Holandii]]. Karol III uczynił go ambasadorem w [[Paryż]]u, gdzie razem z francuskim sekretarzem stanu Étienne François, księciem de Choiseul negocjował trzeci Pakt Familijny między obu krajami. Spowodowało to pomoc hiszpańską dla [[Francja|Francji]] przeciwko [[Wielka Brytania|Brytyjczykom]] w [[1762]] roku. W [[1763]] podpisał w imieniu Hiszpanii Pokój Paryski. |
||
We wrześniu 1763, po ustąpieniu [[Ricardo Wall]]a został [[Pierwszy Sekretarz Stanu (Hiszpania)|Pierwszym Sekretarzem Stanu]], którym był do [[1776]]. Jako posłańca między nim a królem wybrał młodego i obiecującego dyplomatę, którym był [[Domingo de Iriarte y Nieves Ravelo]]. |
We wrześniu 1763, po ustąpieniu [[Ricardo Wall]]a został [[Pierwszy Sekretarz Stanu (Hiszpania)|Pierwszym Sekretarzem Stanu]], którym był do [[1776]]. Jako posłańca między nim a królem wybrał młodego i obiecującego dyplomatę, którym był [[Domingo de Iriarte y Nieves Ravelo]]. |
||
Grimaldi był reformatorem, członkiem grupy zwanej: ''golillas''. Razem z [[Leopoldo de Gregorio, markiz Esquilache|Leopoldo de Gregorio, markizem Esquilache]], |
Grimaldi był reformatorem, członkiem grupy zwanej: ''golillas''. Razem z [[Leopoldo de Gregorio, markiz Esquilache|Leopoldo de Gregorio, markizem Esquilache]], pomógł stłumić zamieszki z [[1766]] roku, wywołane polityką Esquilache'go. Jego dom został w ich czasie zniszczony. Był członkiem rady, która doprowadziła do wygnania [[Jezuici|Jezuitów]] z Hiszpanii w [[1767]] roku. |
||
W 1776, po wielu konfliktach, między innymi spowodowanych fiaskiem wyprawy na [[Algier]] w [[1775]] roku usunięto go z urzędu i mianowano ambasadorem w [[Rzym]]ie. Przyznano mu [[Order Złotego Runa (Austria)|Order Złotego Runa]] i tytuł granda Hiszpanii. Został księciem Grimaldi, w uznaniu swych zasług dla korony. |
W 1776, po wielu konfliktach, między innymi spowodowanych fiaskiem wyprawy na [[Algier]] w [[1775]] roku usunięto go z urzędu i mianowano ambasadorem w [[Rzym]]ie. Przyznano mu [[Order Złotego Runa (Austria)|Order Złotego Runa]] i tytuł granda Hiszpanii. Został księciem Grimaldi, w uznaniu swych zasług dla korony. |
||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
[[Kategoria:Zmarli w 1789]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1789]] |
||
[[de:Jerónimo Grimaldi]] |
|||
[[en:Jerónimo Grimaldi]] |
[[en:Jerónimo Grimaldi]] |
||
[[es:Jerónimo Grimaldi]] |
[[es:Jerónimo Grimaldi]] |
||
Wersja z 23:03, 4 paź 2009
Pablo Jerónimo Grimaldi y Pallavicini (ur. ok. 1720, zm. 30 października 1789) - markiz i książę de Grimaldi - włosko-hiszpański dyplomata i polityk.
Grimaldi służył Ferdynandowi IV i Karolowi III jako minister-plenipotent w Szwecji i Parmie, a potem jako ambasador w Holandii. Karol III uczynił go ambasadorem w Paryżu, gdzie razem z francuskim sekretarzem stanu Étienne François, księciem de Choiseul negocjował trzeci Pakt Familijny między obu krajami. Spowodowało to pomoc hiszpańską dla Francji przeciwko Brytyjczykom w 1762 roku. W 1763 podpisał w imieniu Hiszpanii Pokój Paryski.
We wrześniu 1763, po ustąpieniu Ricardo Walla został Pierwszym Sekretarzem Stanu, którym był do 1776. Jako posłańca między nim a królem wybrał młodego i obiecującego dyplomatę, którym był Domingo de Iriarte y Nieves Ravelo.
Grimaldi był reformatorem, członkiem grupy zwanej: golillas. Razem z Leopoldo de Gregorio, markizem Esquilache, pomógł stłumić zamieszki z 1766 roku, wywołane polityką Esquilache'go. Jego dom został w ich czasie zniszczony. Był członkiem rady, która doprowadziła do wygnania Jezuitów z Hiszpanii w 1767 roku.
W 1776, po wielu konfliktach, między innymi spowodowanych fiaskiem wyprawy na Algier w 1775 roku usunięto go z urzędu i mianowano ambasadorem w Rzymie. Przyznano mu Order Złotego Runa i tytuł granda Hiszpanii. Został księciem Grimaldi, w uznaniu swych zasług dla korony.