Tolerancja położenia

Szablon:Źródła Szablon:Do weryfikacji Tolerancja położenia - maksymalna dopuszczalna odchyłka rzeczywistego położenia i usytuowania elementu lub jego osi od wymaganego.

Przykład oznaczania tolerancji położenia na rysunku technicznym (tolerancja równoległości dwóch osi)

W budowie maszyn wyróżnia się kilka odmian tolerancji położenia. Poniżej zostały opisane ich znaczenia oraz pokazane ich symbole graficzne używane w rysunku technicznym maszynowym. Każdy z symboli zawiera graficzny kod rodzaju tolerancji i wielkość tolerancji wyrażoną w milimetrach lub w stopniach, jeśli odnosi się do kąta. Tolerancję położenia najczęściej specyfikuje się na rysunkach złożeniowych. Ponieważ jest to tolerancja położenia dwóch elementów względem siebie, należy je wyspecyfikować: albo podać bazę względem której tolerancja ma być liczona - za pomocą dużej litery (np. A) - lub za pomocą dwóch strzałek łączących się z tabelkę z sygnaturą symbolu tolerancji, każdą wskazującą na jeden z elementów pary, do których odnosi się tolerancja położenia. Rysunek obok jest błędny, ponieważ nie podaje, gdzie usytuowana jest baza A (dodatkowo gdyby to podawał, byłoby o jedną strzałkę za dużo).

tolerancja współosiowości - określa największą dopuszczalną odchyłkę współosiowości dwóch linii (osi).

tolerancja pozycji - określa największą dopuszczalną odchyłkę pozycji położenia elementu.