Przejdź do zawartości

Standard siły nabywczej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Standard siły nabywczej (ang. purchasing power standard, w skrócie - PPS) – umowna waluta wykorzystywana przez Eurostat do wyrażania realnego poziomu PKB i jego składowych, eliminująca wpływ różnic w poziomach cen między państwami, województwami lub innymi jednostkami terytorialnymi. Teoretycznie za 1 PPS można kupić taką samą część określonego koszyka dóbr i usług w każdym obszarze gospodarczym. Umowny kurs PPS w walucie lokalnej ustala się na podstawie poziomu cen w danej gospodarce w relacji do uśrednionego poziomu cen w całej Unii Europejskiej. Inną umowną walutą wykorzystywaną w tych samych celach jest dolar międzynarodowy (ang. international dollar).

Umowny kurs PPS

[edytuj | edytuj kod]
Kurs PPS w złotych[1]
Rok Kurs Rok Kurs Rok Kurs Rok Kurs
1995 1,4078 2000 2,1186 2005 2,2337 2010 2,3852
1996 1,6073 2001 2,1688 2006 2,2658 2011 2,4226
1997 1,7784 2002 2,1421 2007 2,2715 2012 2,3978
1998 1,9393 2003 2,1807 2008 2,3766 2013 2,4087
1999 2,0139 2004 2,2110 2009 2,4790 2014 2,4059

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]