Stefan z Wierzbna (zm. 1347)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan z Wierzbna
Herb duchownego
Data śmierci

1347

Kanonik wrocławski
Okres sprawowania

1319-1347

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

brak danych

Stefan z Wierzbna (zm. 1347) - kanonik wrocławski, z rodu panów z Wierzbnej.

Był synem Stefana, podstolego na dworze księcia wrocławskiego Henryka IV Probusa; bratem Fasolda i Henryka.

Stefan, podobnie jak jego brat Henryk, wybrał karierę duchowną. Dzięki protekcji stryja, biskupa wrocławskiego także noszącego imię Henryk, został kanonikiem wrocławskim; po raz pierwszy jako taki Stefan występuje na dokumencie z 5 marca 1319 roku.

W testamencie z 2 listopada 1346 przeznaczył środki na fundację altarii w katedrze wrocławskiej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jurek Tomasz, Panowie z Wierzbnej. Studium genealogiczne, Kraków 2006, s. 51.