Stempel płytki (numizmatyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stempel płytki - w numizmatyce określenie odnoszące się do bicia monety w efekcie którego wszystkie elementy rysunku nieznacznie wystają ponad jej tło[1].

Przeciwnym określeniem do stempla płytkiego jest stempel głęboki.

Monety obiegowe w dużej większości bite są stemplem płytkim ze względu na masowość nakładów, co istotnie jest związane z żywotnością stempli menniczych. Zazwyczaj określenia stempel płytki w stosunku do monety używa się w celu odróżnienia jej od innej monety wybitej stemplem głębokim.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Chałupski, Specjalizowany katalog monet polskich XX i XXI w. część trzecia Rzeczpospolita Polska 1945–1952 Polska Rzeczpospolita Ludowa 1952–1989, 2010.