Sygnatura (historia książki)

W prawym dolnym rogu widoczna sygnatura (tu: oznaczenie „cc iij”)

Sygnatura – oznaczenie kolejności składek przy pomocy kolejnych liczb lub liter, umieszczonych niedaleko brzegu strony, stosowane przy produkcji starodruków, mające na celu ułatwienie bezbłędnego szeregowania składek.

W przypadku książek rękopiśmiennych oznaczenie kolejności składek za pomocą liter lub cyfr nosi nazwę kustosza (kustody). Sygnatura jest to zatem termin dotyczący wyłącznie książki drukowanej.

Użycie sygnatur i kustoszy zostało wyparte około XVI wieku przez foliację i paginację, rozwiązując problem szeregowania składek przy produkcji książki.

Linki zewnętrzne

• Inkunabuł z ok. 1500 r., na dole stron co kilka kart widoczne sygnatury, składające się z liter (kolejno a, b, c itd.) i oznaczenia liczbowego (tu: ij, iij, iiij).