Bażant tajwański
(Przekierowano z Syrmaticus mikado)
| Syrmaticus mikado[1] | |||
| (Ogilvie-Grant, 1906) | |||
 samiec | |||
 samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
bażant tajwański | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Bażant tajwański[4], bażant mikado[5] (Syrmaticus mikado) – gatunek ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Występuje endemicznie na Tajwanie – w górach w głębi wyspy[2]. Nie jest zagrożony wyginięciem. Często spotykany w hodowli[6].
- Systematyka
- Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1906 William Robert Ogilvie-Grant w oparciu o parę środkowych sterówek pochodzących z nakrycia głowy jednego z tubylców. Autor nadał gatunkowi nazwę Calophasis mikado, a jako miejsce typowe wskazał górę Arizan w centrum Tajwanu[7][8]. Obecnie gatunek umieszczany jest w rodzaju Syrmaticus[4][9]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][9].
- Morfologia
- Samiec mierzy do 75 cm długości (w tym ogon 40 cm) i jest czarny z granatowym połyskiem w białe prążki. Posiada czerwone plamy na policzkach. Samice są bardzo podobne do innych samic z rodzaju Syrmaticus[6].
- Środowisko
- Zamieszkuje lasy z gęstym podszytem i bambusami na stromych zboczach gór w przedziale wysokości od 1800 do 3300 m n.p.m., a być może jeszcze wyżej[10].
- Rozród
- W lęgu 5–10 jaj, inkubacja trwa 27–28 dni. Młode uzyskują dojrzałość płciową już w pierwszym roku życia[6].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje bażanta tajwańskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji szacuje się na 20–100 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny. Do głównych zagrożeń dla gatunku należą: utrata siedlisk oraz presja ze strony myśliwych, która jest znacznie mniejsza niż dawniej, ale nadal istnieje, nawet na obszarach chronionych[3][10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Syrmaticus mikado, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Mikado Pheasant (Syrmaticus mikado). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ a b Syrmaticus mikado, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Phasianini Horsfield, 1821 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-20].
- ↑ Albin Łącki: Wśród zwierząt – ptaki. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988, s. 88. ISBN 83-09-01320-5.
- ↑ a b c Bażant mikado (Syrmaticus mikado). [w:] Portal hodowców ptaków ozdobnych www.ptakiozdobne.pl [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-14)].
- ↑ D. Lepage: Mikado Pheasant Syrmaticus mikado. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-01-31]. (ang.).
- ↑ W.R. Ogilvie-Grant. On new species from Central Formosa. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 16, s. 122–123, 1906. (ang.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-01-31]. (ang.).
- ↑ a b Species factsheet: Syrmaticus mikado. BirdLife International. [dostęp 2023-12-15]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).