Szafir (telewizor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szafir
Na zdjęciu widzimy zabytkowy telewizor w drewnianej obudowie. Obok telewizora stoi kryształowy wazon, a w nim czerwony kwiatek.
Odbiornik telewizyjny OT1731 Szafir
Konstruktor

Warszawskie Zakłady Telewizyjne

Producent

WZT

Dane techniczne
Zasilanie

prąd zmienny 220 V 50 Hz

Pobór mocy

ok. 180W

Wymiary

540x470x400 mm

Szafir – model 17 calowego odbiornika telewizyjnego o oznaczeniu OT1731. Produkowany był w pierwszej połowie lat 60. XX wieku przez Warszawskie Zakłady Telewizyjne. Był uproszczoną wersją odbiornika Szmaragd 902.

Charakterystyka odbiornika[edytuj | edytuj kod]

Telewizor Szafir jest dwunastokanałową superheterodyną o różnicowej metodzie odbioru fonii w standardzie OIRT. Wyposażony jest w lampę kineskopową AW43-80 (czasami AW43-802) o odchyleniu 90° o wymiarze ekranu 282 x 363 mm. Przystosowany jest do zasilania z sieci prądu zmiennego 220 V 50 Hz. Pobór mocy z sieci podczas odbioru programu wynosi ok. 180 W.

Obudowy telewizorów Szafir wykonane były z drewna, a następnie pokryte fornirem. Odbiorniki te były spotykane w kilku wersjach kolorystycznych. Przed kineskopem zamontowana jest szyba, której zadaniem jest ochrona użytkowników w razie implozji kineskopu.

W Szafirze zastosowano następujące lampa elektronowe:

  • PCC84 – wzmacniacz w.cz
  • PCF82 – mieszacz i heterodyna
  • EF80 – I stopień p.cz
  • EF80 – II stopień p.cz
  • EF80 – III stopień p.cz
  • PCL84 – wzmacniacz wizji i kluczowana ARW
  • EF80 – wzmacniacz częstotliwości różnicowej fonii
  • PCF82 – ogranicznik amplitudy i I stopień m.cz
  • PL841 – wzmacniacz mocy
  • PCF82 – separator impulsów synchronizujących i symetryzator
  • EF80 – tranzytronowa, wyzwalana synchronizacja pionowa
  • PCL82 – generator i wzmacniacz odchylania pionowego
  • PCF82 – generator odchylania poziomego i lampa reaktancyjna
  • PL36 – wzmacniacz końcowy linii
  • PY81 – dioda tłumiąco-usprawniająca
  • EY86 – prostownik wysokiego napięcia
  • AW43-80 lub AW43-802 – kineskop implozyjny 17"

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

  • Zasilanie:
    • sieć prądu zmiennego 220 V 50 Hz
    • pobór prądu ok. 180 W
    • bezpieczniki: 0,16A i 1,5A
  • Czułość:
    • toru wizji ok. 250 μV
    • toru fonii ok. 150 μV w pierwszym pasmie i ok. 250 μV w drugim i trzecim pasmie TV
  • Częstotliwości:
    • pośrednia wizji 34,25 MHz
    • pośrednia fonii 27,75 MHz
    • różnicowa 6,5 MHz
  • Przekątna ekranu to 17 cali
  • Głośnik magnetoelektryczny owalny, typu GD 18-13/2
  • Wejście antenowe niesymetryczne - oporność wejściowa 280Ω
  • Wymiary odbiornika 549x470x400 mm

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Trusz, W. Trusz: Odbiorniki radiowe, telewizyjne i magnetofony. Opisy i dane techniczne. Wydawnictwa komunikacji i łączności