Przejdź do zawartości

Tadeusz Haręza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez NickyBot (dyskusja | edycje) o 23:14, 16 lut 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Tadeusz Haręza (ur. 14 czerwca 1951[1]) - polski motorowodniak reprezentujący barwy klubu MKS "Team Haręza" Żnin.

Jest rolnikiem, który zaczął pasjonować się sportami motorowodnymi po obejrzeniu programu na ten temat.

Pojazd Tadeusza Haręzy podczas Mistrzostw Europy w klasie O-500 w Śremie

Jest czterokrotnym mistrzem świata: trzy razy stawał na najwyższym stopniu podium w klasie 0-700 (1995, 1997, 1998) i raz w klasie 0-500 (1996). Jest trzykrotnym mistrzem Europy w klasie O-700 (1994, 1997, 2002).

Jest wicemistrzem świata w klasie 0-700 (2005). Jest dwukrotnym wicemistrzem Europy w klasie 0-500 (1992, 1997) i wicemistrzem Europy w klasie 0-700 (2001). Cztery razy zdobywał brązowe medale mistrzostw świata: dwa razy w klasie 0-700 (1993, 2002) i dwa razy w klasie 0-500 (1998, 2006). Jest trzykrotnym brązowym medalistą mistrzostw Europy: dwa razy stawał na najniższym stopniu podium w klasie 0-700 (2002, 2006) i raz w klasie 0-500 (2006).

W 1992 roku w klasie O-500 zdobył Puchar Świata. W 1994 roku zdobył Grand Prix Europy w klasie O-500. Cztery razy zdobywał Grand Prix Polski (1992-1995). Jest 15-krotnym mistrzem Polski w trzech klasach oraz jednokrotnym międzynarodowym mistrzem Niemiec w klasie O-500 (1994).

W 1998 roku Piotr Najsztub wyreżyserował poświęcony mu film biograficzny Żywioł Haręza[2]. W 2000 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].