Na tym obrazie jest przedstawiony Krak i jeszcze jakieś osoby obok niego. Czyżby to nie Krak II , Lech II , Wanda i jedna z jego córek ( Libusza , Waleska) ?
Moim zdaniem - wnioskując z zachowania i ubioru postaci - są to raczej zwykli ludzie - chłopi, którzy proszą Kraka o opiekę, w takim znaczeniu, że chcą aby nimi władał. Podobizna synów Kraka (pod takimi imionami jakie dostali od Długosza) znajduje się na Commons:
tutaj jest napisane że łączy się to z legendą o czeskim Kroku , czy to wyklucza że on rządził zarówno Polską ja i Czechami . Np.Wacław II rządził zarówno Polską jak i Czechami.
Zgłoszono: Słupsk, 19:39, 24 kwi 2007 (CEST)
Jest to bardzo prawdopodobne. Zwłaszcza jeśli uznamy, za legenda czeska, że okres panowania owego Kroka, czyli mniej więcej rok 620 jest prawidłowy. W tym czasie władał wszystkimi Słowianami niejaki Samon. Pod jego władztwem być może były także plemiona pra-polskie. W takiej sytuacji nie powinno dziwić, że dzieci Kraka i Kroka nazywają się tak samo. Według przekazów Samon miał mieć wiele żon, stąd sądzę, że być może sam nie pamiętał, które dziecko jest z której matki :) Wydaje mi się, że możemy prawie za pewne uznać, że obie legendy zachowały pamięć o tamtym, zapewne pierwszym władcy, ojcu wszystkich narodów słowiańskich w Europie środkowej.
Istnieje kilka uzasadnień dotyczących pochodzenia imienia Krak
W „Kronice Wielkopolskiej” z końca XIII wieku zapisano że „…ten Krak, który po łacinie zwie się corvus > kruk<, jako zwycięzca został przez Lechitów obrany królem.” Kazimierz Ślaski, „Wątki historyczne w podaniach o początkach Polski”, str. 27.
Za podobną etymologią opowiada się historyk i publicysta Karol Szajnocha (1818-1868). Krak miał być według Szajnochy - Normanom, a właściwie Gotem. „ Imię Kraka – pisał - jest czysto Skandynawskie i mogło pochodzić od słowa „krak”, tzn. kruk, wrona (np. Wendil Kraka-wrona wendilska), albo „krak” tzn. młodzieniec, karzełek, albo „krok” tzn. burzyciel. Zdzisław Skrok, „Rodowód z głębi ziemi”, str. 212.
Spotykane są też inne przypuszczenia co do pochodzenia imienia Krak.
Kazimierz Ślaski na str. 14 „Wątków historycznych w podaniach o początkach Polski”, odnotował że: ”G. Labuda przyjmuje również, że imię Krak zostało utworzone od nazwy Krakowa...”
Zaś w „ Encyklopedii Powszechnej PWN” na stronie str. 590 zapisano „Krak, legendarny założyciel Krakowa oraz, wg jednej z wersji legendy, pogromca smoka wawelskiego; imię K. wysnuto drogą etymologii lud. z nazwy miasta, a jego postać po raz pierwszy pojawiła się w kronice - Wincentego zw. Kadłubkiem”.
Jerzy Banaszkiewicz w monografii „Polskie dzieje bajeczne mistrza Wincentego Kadłubka”, str. 41 - 44, tak wyjaśnia pochodzenie imienia Krak:
Podobieństwo imion polskiego księcia Kraka i legendarnego księcia Czechów – Kroka, pozwala na sformułowanie wniosku, że oba imiona mają wspólne pochodzenie. Mają one pochodzić od atrybutu ich książęcej władzy – laski, czyli „krakuli”, czy „krokwi”.
Imię Kija, fundatora Kijowa, ma pochodzić od kija – pałki, czy podobnej laski, głównego atrybutu władzy książęcej.
Z kolei imię legendarnego władcy Serbów – Klukasa, może pochodzić od słowa „kluk – kluka” innego określenia laski – symbolizującej zwierzchność sakralno-sądowniczą.
Z monografii „Prapolski bastion toponimiczny w Bramie Przemyskiej i Lędzanie” , Jerzego Nalepy, profesora uniwersytetu w Lund, Szwecja, członka Polskiej Akademii Umiejętności, wynika inne pochodzenie słowa „krak” i nazwy Krakowiec. „ … Interesującą pozycję stanowi Krakowiec (były powiat jaworowski). Jest to miasteczko przy drodze ze Lwowa do Jarosławia nad rzeką Szkło (Krakówką). Również nazwy od rdzenia „krak” występują tylko u Słowian zachodnich i południowych, natomiast brak ich zupełnie u Słowian wschodnich. Rdzeń ten między innymi oznaczał „rozkroki” czyli odnogi, odgałęzienia rzeczne – w miejscu, w którym znajduje się Krakowiec zbiega się kilka rzek…”
Jerzy Zathey w liście do redakcji Kwartalnika Popularnonaukowego PTAiN „Z otchłani wieków”, Nr 4/1977, str. 303, sugeruje, że zarówno imię Krak jak i nazwa Kraków pochodzą od celtyckiego słowa „crack” czy też „crag”, oznaczającego skałę czyli wzgórze wawelskie. Pozostajemy jednak ciągle w sferze domysłów, ponieważ brak jest, jak dotychczas, jednoznacznych dowodów na osadnictwo Celtów na Wawelu.
Imię Krak jest też wywodzone od darzonego przez Słowian czcią drzewa, kraczastego – rozkraczonego dębu, zaś o występowaniu dębów w okolicach Wawelu świadczą nazwy sąsiadujących z nim osad – Dąbie i Dębniki.
Andrzej Zagórowski. Listopad 2009.
jedyne żródło wikipedia + jeden mirror (w sumie dwa)
To serach na tytuł który jest tylko w wikipedii. Chyba tu jest jakiś błąd. Oznaczyłem fakt. Dodatkowo wątpliwość budzi że W smoka ze Świętym Jerzy się wierzy od XI wieku a Gracusa kroniki 'datują' na 300 lat wcześniej. Ai 00 (dyskusja) 10:31, 15 maj 2010 (CEST)[odpowiedz]
