Trychomonadoza gołębi

Trichomonadoza gołębi, rzęsistkowica gołębi, żółty guzek – pasożytnicza choroba gołębi wywoływana przez Trichomonas gallinae. Pierwotniak ten osiąga rozmiary 6-19×3-9 μm. Posiada 4 wici skierowane ku przodowi, piąta ogranicza błonę falującą, równa długości komórki. Żywicielem ostatecznym oprócz gołębi mogą być: indyki, kury, ptactwo dzikie. Pierwotniak ten występuje kosmopolitycznie.

Lokalizacja

• błona śluzowa dzioba, przełyku, wola
• okolice steku (młode gołębie)
• narządy wewnętrzne

Inwazjologia

• inwazja gniazdowa:rodzice nosiciele zarażają młode podczas karmienia mleczkiem z wola
• poza organizmem żywiciela (woda, karma) pierwotniaki przeżywają w optymalnych warunkach (wilgotność, temperatura) do 5 dni
• rezerwuar inwazji: ptaki domowe i dzikie

Patogeneza

• guzkowate, żółto zabarwione ogniska martwicze na błonie śluzowej dzioba i przełyku
• naloty włóknikowe w wolu, przełyku i tchawicy
• postać posocznicowa – szczepy o dużej zjadliwości przenikają do narządów wewnętrznych – ogniska martwicze w wątrobie i płucach

Objawy

• ptaki starsze:

  bezobjawowo

• ptaki młode:

  utrata apetytu, osowiałość, nastroszenie piór, duszność, biegunka

Upadki w 1–4 dniu, śmiertelność 50-80%

Rozpoznanie

• badanie przeżyciowe:
  • wywiad
  • objawy kliniczne
  • badania laboratoryjne (śluzu dzioba, treści wola)
• badanie pośmiertne:
  • chorobowe zmiany sekcyjne
  • bezpośrednio po śmierci badanie parazytologiczne treści wola

Leczenie

• metronidazol
• dimeronidazol
• korinidazol
• ronidazol

Profilaktyka

• kwarantanna ptaków wprowadzanych do stada
• izolacja ptaków dzikich
• higieniczne warunki w gołębniku
• regularne przeglądy gołębi w stadzie
• profilaktyczne stosowanie leków przeciwrzęsitkowych w gołębnikach zagrożonych chorobą

Bibliografia

• Jerzy Gundłach, Andrzej Bernard Sadzikowski: Parazytologia i parazytozy zwierząt. P W R I L, 2006. ISBN 83-09-01825-8.brak strony w książce