Tęgło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tęgło (łac. Tunglo) – władca Serbów łużyckich, panujący w IX wieku.

Lennik Ludwika Pobożnego. Oskarżony przed nim o nielojalność, musiał stawić się w czerwcu 826 roku na zjeździe w Ingelheim. Na kolejnym zjeździe w październiku 826 został oczyszczony z zarzutów i otrzymał zgodę na powrót do kraju. Został jednak zmuszony do wysłania swojego syna jako zakładnika na dwór cesarski[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Widajewicz, Serbowie nadłabscy, Kraków 1948, s. 20.
  2. Jerzy Gąssowski, Dzieje i kultura dawnych Słowian do X wieku, Warszawa 1964, s. 97.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert F. Barkowski, Poczet władców słowiańskich 631-1168, Warszawa 2017, s. 41-42.