U-1 (1961)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z U-1 (S180))
U-1 (S180)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Historia
Stocznia

HDW

Wodowanie

1961

 Deutsche Marine
Wejście do służby

20 marca 1962

Wycofanie ze służby

29 listopada 1991

Los okrętu

złomowany 1991

Dane taktyczno-techniczne
Długość

43 metry

Szerokość

4,6 metra

Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


10 węzłów
17 węzłów

Uzbrojenie
8 torped
bądź 16 min
Wyrzutnie torpedowe

8 x 533 mm

Załoga

21

U-1 (S180)niemiecki okręt podwodny z okresu zimnej wojny. Zbudowany jako pierwsza jednostka typu 201, wszedł do służby w Deutsche Marine 20 marca 1962 roku. Po przebudowie na jednostkę typu 205, ponownie wszedł do służby 6 czerwca 1967 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zamówienie na nowe okręty podwodne typu 201 przystosowane do działania głównie na płytkich wodach Morza Bałtyckiego, zostało złożone w stoczni HDW w Kilonii 16 marca 1959 roku. Rozpoczęcie budowy pierwszej jednostki serii, która otrzymała oznaczenie U-1 i znak taktyczny S180, miało miejsce 8 czerwca 1960 roku. Wodowanie nastąpiło 21 października 1961 roku, wejście do służby 20 marca 1962 roku. Do budowy okrętów typu 201 wykorzystano stal niemagnetyczną w celu ochrony przed działaniem min magnetycznych i zmniejszeniem podatności na wykrycie przez jednostki ZOP. Technologia budowy kadłubów z tego materiału okazała się niedopracowana, pojawiły się mikropęknięcia i korozja. Podjęto decyzję o wymianie struktury kadłuba na zbudowaną ze zwykłej stali. W konstrukcji okrętów wprowadzono liczne zmiany techniczne, zwiększeniu uległa m.in. długość i wyporność okrętów, którym nadano oznaczenie typ 205. Budowa tak zmienionego U-1 (S180) rozpoczęła się 1 lutego 1965 roku. Wodowanie nastąpiło 17 lutego 1967 roku, wejście do służby 26 czerwca 1967 roku[1][2].

Okręt wycofano ze służby 29 listopada 1991 roku i złomowano. Na okręcie, który przed złomowaniem został przekazany stoczni Nordseewerke, testowano napęd wykorzystujący silniki wysokoprężne pracujące w obiegu zamkniętym bez dostępu do powietrza atmosferycznego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Gardiner: Conway's All the World's Fighting Ships, 1947-1995. London: Conway Maritime Press, 1995. ISBN 1-557501327.
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-85109-563-2.
  • Type 205 class Submarine. seaforce.org. [dostęp 2021-07-18]. (ang.).