Ulica Adama Mickiewicza w Leżajsku
Ulica Mickiewicza | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Leżajska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu leżajskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
50°15′40,4″N 22°25′10,1″E/50,261235 22,419482 |
Ulica Adama Mickiewicza w Leżajsku – łączy Rynek z placem Mariackim i jest najważniejszą ulicą w Leżajsku.
Pod koniec XIX wieku została uregulowana i przekształcona w ozdobną aleję. W 1898 roku uroczyście nadano nazwę w setną rocznicę urodzin poety. Dawniej łączyła Rynek tylko z placem Dworcowym, zaś pozostała część obecnej ulicy Mickiewicza nazywała się ulicą Klasztorną[1]. Swój bieg zaczyna pomiędzy starymi kamieniczkami. W miejscu zetknięcia z placem Jaszowskiego znajdował się głęboki wąwóz (zasypany najprawdopodobniej w latach trzydziestych XX wieku), nad którym przerzucony był most istniejący jeszcze w drugim dziesięcioleciu XX wieku. Nieco dalej z prawej na nieznacznej wyniosłości dawny dwór starościński a obecnie muzeum. Po lewej, w głębi ulicy Furgalskiego, dawny pałac Miera. Przy rozwidleniu ulic (obecnie Rondo Lecha Kaczyńskiego), widoczny z prawej, stojący już przy ulicy Słowackiego dawny dworek podstarościch. Następnie, z prawej, budynek Banku Spółdzielczego, zaś z lewej, gmach Sądu Rejonowego. Potem ulica biegnie wśród bloków osiedla spółdzielczego i wieloma budynkami użyteczności publicznej (banki, poczta, szkoły, dom kultury, dworce). W połowie ulicy, po prawej, w głębi placu Dworcowego, widoczny jest dworzec kolejowy. Za zakrętem, z prawej, dawny tartak ordynacji Potockich a za nim domy, które pobudowano dla robotników tartaku[2]. Tuż za mostem na Jagodzie ulica kończy swój bieg.
W 2006 roku odkryto pozostałości podziemnych sztolni pod kapliczką, przenoszoną w trakcie budowy ronda na rozwidleniu ulic Mickiewicza i Słowackiego. Okazało się, że kapliczka jest wydrążona w środku i mogła stanowić swego rodzaju kanał wentylacyjny leżajskich podziemi. Sztolnie nie zostały udostępnione turystom, ani nawet archeologom[3][4].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Zabytkowy zajazd ulica Mickiewicza 11
-
Oficyna dworu starościńskiego ulica Mickiewicza 20A
-
Zabytkowy dom ulica Mickiewicza 41
-
Bank Spółdzielczy ulica Mickiewicza 38
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leżajskie ulice [online], aord3.republika.pl [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-27] (pol.).
- ↑ [1] , str. 8
- ↑ PRZEBUDOWA SKRZYŻOWANIA DROGI KRAJOWEJ Nr 77 LIPNIK - PRZEMYŚL :: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad - Serwis informacyjny [online], www.gddkia.gov.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
- ↑ [2] , Leżajskie podziemia