Umowa w sprawie długów niemieckich

Umowa w sprawie długów niemieckich (tzw. umowa londyńska, ang. Agreement on German External Debts) – umowa o uregulowaniu niemieckich długów zagranicznych z 27 lutego 1953 r. Dotyczyła ona kwestii spłaty niemieckich długów zagranicznych, które pochodziły z okresu sprzed 8 maja 1945 r. Stronami umowy była NRF oraz 33 państwa alianckie^[1]^[2].

W ramach umowy londyńskiej Republika Federalna Niemiec wzięła na siebie część zobowiązań płatniczych III Rzeszy z okresu przed agresją na Polskę w 1939 r. W zamian wszystkie roszczenia wierzycieli, tj. państw, które ucierpiały w wyniku wojny i okupacji niemieckiej, zostały przełożone do momentu ostatecznego rozliczenia reparacji. Z uwagi na fakt, że nie mogło ono nastąpić przed ostatecznym rozliczeniem pokojowym, co miało nastąpić w momencie zjednoczenia Niemiec, tzw. zimna wojna spowodowała dalsze odłożenie w czasie rozliczenia reparacji^[3].

Przypisy

↑ Informacja na temat działań prawnych związanych z dochodzeniem roszczeń odszkodowawczych od Niemiec za straty materialne i osobowe wywołane II wojną światową podejmowanych na drodze krajowej i międzynarodowej przez: Albanię, Bośnię i Hercegowinę, Bułgarię, Czarnogórę, Czechy, Danię, Estonię, Finlandię, Francję, Grecję, Holandię, Irlandię, Izrael, Litwę, Łotwę, Macedonię, Norwegię, Słowację, Węgry, Wielką Brytanię i Włochy. Sejm. s. 2. [dostęp 2020-11-27].
↑ Prawnomiędzynarodowe podstawy niemieckich zobowiązań reparacyjnych na rzecz zwycięskiej koalicji ze szczególnym uwzględnieniem Polski, [w:] Problem reparacji, odszkodowań i świadczeń w stosunkach polsko-niemieckich 1944-2004. T. 1. Studia, red. W.M. Góralski, Warszawa 2004.
↑ Informacja na temat działań prawnych związanych z dochodzeniem roszczeń odszkodowawczych od Niemiec za straty materialne i osobowe wywołane II wojną światową podejmowanych na drodze krajowej i międzynarodowej przez: Albanię, Bośnię i Hercegowinę, Bułgarię, Czarnogórę, Czechy, Danię, Estonię, Finlandię, Francję, Grecję, Holandię, Irlandię, Izrael, Litwę, Łotwę, Macedonię, Norwegię, Słowację, Węgry, Wielką Brytanię i Włochy. Sejm. s. 51. [dostęp 2020-11-27].

[1] Informacja na temat działań prawnych związanych z dochodzeniem roszczeń odszkodowawczych od Niemiec za straty materialne i osobowe wywołane II wojną światową podejmowanych na drodze krajowej i międzynarodowej przez: Albanię, Bośnię i Hercegowinę, Bułgarię, Czarnogórę, Czechy, Danię, Estonię, Finlandię, Francję, Grecję, Holandię, Irlandię, Izrael, Litwę, Łotwę, Macedonię, Norwegię, Słowację, Węgry, Wielką Brytanię i Włochy. Sejm. s. 2. [dostęp 2020-11-27].

[2] Prawnomiędzynarodowe podstawy niemieckich zobowiązań reparacyjnych na rzecz zwycięskiej koalicji ze szczególnym uwzględnieniem Polski, [w:] Problem reparacji, odszkodowań i świadczeń w stosunkach polsko-niemieckich 1944-2004. T. 1. Studia, red. W.M. Góralski, Warszawa 2004.

[3] Informacja na temat działań prawnych związanych z dochodzeniem roszczeń odszkodowawczych od Niemiec za straty materialne i osobowe wywołane II wojną światową podejmowanych na drodze krajowej i międzynarodowej przez: Albanię, Bośnię i Hercegowinę, Bułgarię, Czarnogórę, Czechy, Danię, Estonię, Finlandię, Francję, Grecję, Holandię, Irlandię, Izrael, Litwę, Łotwę, Macedonię, Norwegię, Słowację, Węgry, Wielką Brytanię i Włochy. Sejm. s. 51. [dostęp 2020-11-27].

[1]

[2]

[3]