Wikipedysta:KristofOSer

Klucz Ujazdowski

Klucz Ujazdowski (niem. Ujester Halt) to były dobra biskupstwa wrocławskiego w granicach księstwa opolskiego, na północ od rzeki Kłodnica. Klucz składał się z trzech osobnych części. Miasto Ujazd ze wsiami Jaryszów, Klucze, Niezdrowice, Stary Ujazd i Zimna Wódka. Drugą część tworzyły wsie Niekarmia, Niewiesze i Poniszowice. Trzecią część tworzyły wsie Biskupice, Mikulczyce, Ruda, Sośnica, Zaborze i Zabrze. Klucz Ujazdowski przestał istnieć w pocz. XVI wieku. Biskupi wrocławscy najpierw sprzedali części z Poniszowicami i z Biskupicami, a w 1524 roku także Ujazd ze wsiami. Biskupstwo wrocławskie do grudnia 1810 roku zachowało sądownictwo wyższe nad Ujazdem i wsiami dawnego Klucza Ujazdowskiego. Mieszkańcy tych miejscowości odwoływali się, od wyroków sądów patrymonialnych, do sądu biskupiego w Nysie. Do 1743 roku, w ramach starostwa toszeckiego, i do grudnia 1810 roku, w ramach powiatu toszeckiego, egzystował Dystrykt Ujazdowski, który obejmował wsie dawnego Klucza Ujazdowskiego.