Wał (polowy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wał gładki

Wałnarzędzie uprawowe, którego zadaniem jest ugniatanie gleby, prowadzące do rozkruszenia brył i zmniejszenia stopnia jej porowatości.

Wały gładkie polowe wykorzystywane są przed zasiewem do ugniecenia i wyrównania spulchnionej gleby lub po zasiewie w celu lepszego podsiąkania wody[1]. Wały gładkie łąkowe stosuje się na użytkach zielonych głównie do wyrównywania powierzchni darni[1]. Wał pierścieniowy (zwykły, Cambridge, Croskill, Cambridge-Croskill) służy zwykle do rozkruszania brył po innych uprawach na glebach średnich i ciężkich oraz nadawania szorstkości na glebach zagrożonych erozją wodną[2]. Wał kolczatka służy doprawianiu gleby po orce i jest często łączony z pługiem[2]. Wały strunowe stosowane są do zagęszczenia powierzchniowej warstwy gruntu bez jego ugniatania oraz dodatkowego kruszenia brył i często łączone są z innymi narzędziami uprawowymi[2].

Zabieg wykonywany przy pomocy wału nazywany jest wałowaniem.

Rodzaje wałów[edytuj | edytuj kod]

  • gładki
    • polowy
    • łąkowy
  • prętowy
    • strunowy
    • żeberkowy
  • pierścieniowy
    • zwykły
    • Cambridge
    • Croskill
    • Cambridge-Croskill
    • Campbella
    • kolczatka
    • kombinowany[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]