Weseli łowcy

Weseli łowcy
Карандаш и Клякса – весёлые охотники
Gatunek	animowany,; krótkometrażowy,; lalkowy
Rok produkcji	1954
Kraj produkcji	ZSRR
Język	rosyjski
Czas trwania	10 minut
Reżyseria	Jewgienij Migunow
Scenariusz	Jewgienij Migunow
Muzyka	Michaił Miejerowicz
Zdjęcia	Iosif Gołomb
Scenografia	Wadim Dołgich; Roman Gurow (lalki i dekoracje)
Montaż	Lidija Sazonowa
Produkcja	Sojuzmultfilm

Weseli łowcy (ros. Карандаш и Клякса – весёлые охотники, Karandasz i Klaksa – wiesiołyje ochotniki) – radziecki krótkometrażowy film lalkowy z 1954 roku w reżyserii Jewgienija Migunowa^[1].

Organizacja procesu produkcyjnego zdjęć do animacji została przeprowadzona przy współpracy członków wchodzących w skład grupy zajmującej się obróbką obrazu pod kierownictwem Jewgienija Migunowa. Muzyczna bajka satyryczna, której twórcami są m.in. lalkarz Wadim Dołgich, reżyser Jewgienij Migunow i operator Iosif Gołomb^[2].

Fabuła

Myśliwy Ołówek i jego wierny towarzysz – piesek Kleks wybierają się na polowanie. Niestety chłopiec nie umie posługiwać się strzelbą i na dodatek ciągle spotykają go różne przezabawne sytuacje. Dziwnym zbiegiem okoliczności na głowę spadają mu szyszki, innym razem natomiast jego buty przypadkiem lądują na drzewie. W końcu obaj zmęczeni wędrówką postanawiają wrócić do domu z pustymi rękami. Po drodze jednak zauważają sklep, gdzie decydują się kupić trofea myśliwskie^[3].

Wersja polska

Seria: Bajki rosyjskie (odc. 3)^[3]

W wersji polskiej udział wzięli:

Monika Wierzbicka jako Myśliwy Ołówek (ros. Карандаш, Karandasz)
Cynthia Kaszyńska jako Pies Kleks (ros. Клякса, Klaksa)

Realizacja:

Reżyseria: Stanisław Pieniak
Dialogi: Stanisława Dziedziczak
Teksty piosenek i wierszy: Andrzej Brzeski
Opracowanie muzyczne: Janusz Tylman, Eugeniusz Majchrzak
Dźwięk: Robert Mościcki, Jan Jakub Milęcki,
Montaż: Jolanta Nowaczewska
Kierownictwo produkcji: Krystyna Dynarowska
Opracowanie: Telewizyjne Studia Dźwięku – Warszawa
Lektor: Krzysztof Strużycki

Źródło:^[4]

Przypisy

↑ Ольга Буренина-Петрова, Цирк в пространстве культуры, Новое Литературное Обозрение, 2015
↑ Ogoniok Nr 46, 14 Lis 1954, s. 29
↑ ^a ^b Weseli łowcy. TV.pl. [dostęp 2014-10-01]. (pol.).
↑ Bajki rosyjskie w bazie dubbingpedia.pl

Linki zewnętrzne

Weseli łowcy w bazie animator.ru
Weseli łowcy w bazie kinopoisk.ru

Zobacz też

Auto, skrzypce i pies Kleks

[1] Ольга Буренина-Петрова, Цирк в пространстве культуры, Новое Литературное Обозрение, 2015

[2] Ogoniok Nr 46, 14 Lis 1954, s. 29

[autonazwa1-3] Weseli łowcy. TV.pl. [dostęp 2014-10-01]. (pol.).

[4] Bajki rosyjskie w bazie dubbingpedia.pl

[1]

[2]

[3]

[4]