Wybory parlamentarne na Nauru w 1968 roku
Pierwsze wybory do Parlamentu Nauru miały miejsce 26 stycznia 1968 roku[1]. W skład parlamentu weszło 18 członków, a na przewodniczącego państwa wybrano Hammera DeRoburta.
Tło[edytuj | edytuj kod]
W przeszłości Nauru posiadało Radę Wodzów, Lokalną Radę Samorządową Nauru i Radę Legislacyjną, zlikwidowaną w roku pierwszych wyborów do parlamentu. Parlament był więc czwartą instytucją władzy powołaną na Nauru[2].
W 1967 wybrano konstytuantę, która wkrótce napisała konstytucję państwa. Według nowej konstytucji, władza ustawodawcza miała należeć do 18-osobowego parlamentu (od 2013 liczy 19 członków[3]) a władza wykonawcza do czterech lub pięciu ministrów ze stojącym na jej czele prezydentem (który jednocześnie jest szefem rządu)[1].
Przebieg wyborów i wyniki[edytuj | edytuj kod]
System wyborczy niewiele różnił się od tego, jaki stosowano za czasów Lokalnej Rady Samorządowej. Jedyną różnicą była liczba osób, która miała zasiąść w parlamencie. Z każdego okręgu wyborczego (z wyjątkiem okręgu Ubenide, z którego wybierano czterech członków) wybierano dwóch deputowanych. Według konstytucji, kadencja parlamentu miała trwać trzy lata[4].
| Okręg wyborczy | Wybrani posłowie |
|---|---|
| Aiwo | Itubwa Amram, Edwin Tsitsi |
| Anabar | Agoko Doguape, David Gadaroa |
| Anetan | Roy Degoregore, Paul Asa Diema |
| Boe | Kenos Aroi, Hammer DeRoburt |
| Buada | Austin Bernicke, Totouwa Depaune |
| Meneng | Ategan Bop, Audi Dabwido |
| Ubenide | Buraro Detudamo, Victor Eoaeo, Derog Gioura, Lagumot Harris |
| Yaren | Joseph Audoa, Ludwig Keke |
| Źródło:[5] | |
Parlament w wymienionym wyżej składzie, po raz pierwszy spotkał się 31 stycznia. Na przewodniczącego państwa wybrano Hammera DeRoburta – reprezentanta okręgu wyborczego Boe. Na pierwszego przewodniczącego parlamentu wybrano z kolei Itubwę Amrama z okręgu Aiwo[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 176.
- ↑ Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 93-96.
- ↑ President Dabwido gives it another go. islandsbusiness.com. [dostęp 2013-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-14)]. (ang.).
- ↑ Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 105.
- ↑ Pacific Islands Monthly. T. 39. Pacific Publications Pty., 1968, s. 153.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. University of Hawaii Press, 1970.
