Wysokość ortometryczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wysokość ortometryczna - odległość (różnica wysokości) mierzona od powierzchni Ziemi do geoidy, wzdłuż linii pionu w rzeczywistym polu siły ciężkości.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]