Zespół Zanca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zespół Zanca
Syndroma Zanca
Klasyfikacje
ICD-10

D12.6
Nowotwór niezłośliwy okrężnicy, odbytnicy, odbytu i kanału odbytu (okrężnica, umiejscowienie nieokreślone)

Zespół Zanca (ang. Zanca syndrome) – genetycznie uwarunkowany zespół, jeden z wariantów polipowatości rodzinnej charakteryzujący się występowaniem mnogich polipów o typie gruczolaków w jelicie grubym oraz wyrośli chrzęstnokostnych kości długich oraz kręgosłupa[1].

Zespół został po raz pierwszy opisany w 1956 roku przez amerykańskiego lekarza Petera Zancę[1][2]. Pierwotnie opisano jeden przypadek, natomiast w 1989 roku opisano dodatkowo jedną japońską rodzinę[3].

Postępowanie w zespole Zanca jest identyczne jak w innych postaciach rodzinnej polipowatości gruczolakowatej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b RJ. Gorlin, AP. Chaudhary. Multiple osteomatosis, fibromas, lipomas and fibrosarcomas of the skin and mesentery, epidermoid inclusion cysts of the skin, leiomyomas and multiple intestinal polyposis: a heritable disorder of connective tissue.. „N Engl J Med”. 263, s. 1151-8, Dec 1960. DOI: 10.1056/NEJM196012082632301. PMID: 13707264. 
  2. P. Zanca. Multiple hereditary cartilaginous exostoses with polyposis of the colon.. „U S Armed Forces Med J”. 7 (1), s. 116-20, Jan 1956. PMID: 13274675. 
  3. a b Joji Utsunomiya: The Concept of Hereditary Colorectal Cancer and the Implications of Its Study. W: Henry Lynch (red.): Hereditary Colorectal Cancer. Proceedings of the Fourth International Symposium on Colorectal Cancer (ISCC-4) November 9-11, 1989, Kobe Japan. Springer Japan, 1990, s. 3-16. ISBN 4-431-68339-9.