Zuk Mikajil
33°58′18″N 35°36′58″E/33,971667 35,616111
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Muhafaza | |
| Powierzchnia |
3,08 km² |
| Nr kierunkowy |
+961(9) |
Położenie na mapie Libanu  | |
| 33°58′18″N 35°36′58″E/33,971667 35,616111
| |
| Strona internetowa | |
Zuk Mikajil (arab. زوق مكايل, Zūq Mikāyil) – miasto w Libanie, w kadzie Kasarwan, pomiędzy Bejrutem a Dżuniją, 14 km od wybrzeża Morza Śródziemnego. Zamieszkiwane jest głównie przez maronitów i grekokatolików. W 1999 roku UNESCO wyróżniło Zuk Mikajil tytułem Miasta Pokoju.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość została założona ok. roku 1305 przez mameluków, jako jeden z posterunków strażniczych w zdobytym nieco wcześniej Kasarwanie. W 1541 roku Zuk Mikajil był siedzibą tureckich władz. W XVII wieku został nabyty przez ród chrześcijańskich feudałów, Khazenów. W latach 1884-1920 Zuk Mikajil był stolicą dystryktu Kasarwan.
W okresie II wojny światowej w mieście osiedlono uchodźców polskich[1][2]. Krótkie wspomnienia Polaków, którzy jako tułacze dzieci wyprowadzone przez Armię Andersa z sowieckiej niewoli uczyły się w Zuk Mikale, znaleźć można na łamach czasopisma "MY : biuletyn" wydawanego w latach 1988-2012 przez Koło Wychowanków Szkół Polskich Isfahan-Liban z siedzibą w Londynie.
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zouk Mikael City Online [online], www.zoukmikael.com [dostęp 2017-11-28].
- ↑ Polskie Cedry Wydanie Specjalne - Polski Exodus Na Bliski Wschód. [dostęp 2010-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-05)].