Związek Plebejuszy

Związek Plebejuszy – organizacja założona w 1842 roku przez księgarza Walentego Stefańskiego w Poznaniu i w latach 1842-1843 przez niego kierowana^[1].

Charakterystyka

Skupiała rzemieślników, czeladników i młodzież. Związek Plebejuszy nawoływał do ludowego powstania, zniesienia własności prywatnej na czas powstania, sprawiedliwego podziału dóbr, zniesienia podziału stanowego oraz przyznania prawa do pracy. Działaczami Związku Plebejuszy byli: Józef Esman, Ryszard Berwiński i Maciej Palacz. Związek działał w środowisku plebejskim i chłopskim, nawiązywał stosunki na Pomorzu, Śląsku i w innych zaborach. Po aresztowaniu Stefańskiego w 1845 r. połączył się z konspiracją Towarzystwa Demokratycznego Polskiego^[1].

Zobacz też

Ziemie Rzeczypospolitej pod zaborami

Przypisy

↑ ^a ^b Związek Plebejuszy, [w:] JózefJ. Czyżewski JózefJ. (red.), Słownik historii Polski, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1973, s. 585 .

Bibliografia

Robert Śniegocki, Historia. Od kongresu wiedeńskiego do I wojny światowej, wyd. Nowa Era.

[:0-1] Związek Plebejuszy, [w:] JózefJ. Czyżewski JózefJ. (red.), Słownik historii Polski, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1973, s. 585 .

[1]