Złote Góry
Złote Góry (dawniej niem. Goldberge, Goldbergen, także Żółte piaski koło Niborka lub Góry żółte (od piasku)[1]) – słynne z ludowych podań wzgórza niedaleko wsi Muszaki, w powiecie nidzickim (dawniej: niborskim). Według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski leżą w południowo-zachodniej części Równiny Mazurskiej[2]. Najwyższy szczyt: Złota Góra (229 m n.p.m.).
Stało się o nich głośno po zakończeniu I wojny światowej: "Drwal Brattka z Jabłonki miał doświadczać we śnie symbolicznych objawień. Anioł ukazywał mu zepsucie i upadek współczesnego świata, potem wprowadzał do wnętrza gór, w których na złotym tronie zasiadał król. Podziemne bogactwa miały wystarczyć na spłatę przez Niemcy reparacji wojennych."[3] Do objawień miało dochodzić w latach 1920-1921. Ich sława szybko rozeszła się poza okolicę, ściągając rozmodlone pielgrzymki Mazurów oraz mazurskich Niemców. Oczekiwano wyłonienia się spod ziemi złotego miasta.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Patrz hasło: "Złote Góry pod Niborkiem"
- ↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
- ↑ Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. W.Mierzwa, Warszawa 2008, s.219