Kista

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kista
dzielnica (stadsdel) Sztokholmu
Ilustracja
Państwo

 Szwecja

Region

Sztokholm

Miasto

Sztokholm

Dzielnica

Rinkeby-Kista

Data założenia

1971

Powierzchnia

4,13 km²

Populacja (2020)
• liczba ludności


13 412

• gęstość

3247 os./km²

Położenie na mapie regionu Sztokholm
Mapa konturowa regionu Sztokholm, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kista”
Położenie na mapie Szwecji
Mapa konturowa Szwecji, na dole znajduje się punkt z opisem „Kista”
Ziemia59°24′13″N 17°56′29″E/59,403611 17,941389
Strona internetowa

Kista – dzielnica (stadsdel) Sztokholmu, położona w jego północno-zachodniej części (Västerort) i wchodząca w skład stadsdelsområde Rinkeby-Kista. Graniczy z dzielnicami Akalla, Husby i Rinkeby oraz z gminami Sollentuna i Sundbyberg.

Kista, położona po północno-wschodniej stronie Järvafältet, znana jest od lat 80. XX w. jako największy w Szwecji ośrodek technologii informacyjnej. Zabudowa mieszkaniowa i przemysłowa powstała w latach 70. oraz 80. XX w. Wschodnią część dzielnicy stanowi obszar przemysłowy. W Kista mają swoją siedzibę przedsiębiorstwa branży IT. Znajduje się tam główne biuro Ericssona oraz m.in. biura IBM, Samsunga i Nokii. W zachodniej części przeważa budownictwo mieszkaniowe, o mieszanej zabudowie jedno- i wielorodzinnej.

Według danych opublikowanych przez gminę Sztokholm, 31 grudnia 2020 r. Kista liczyła 13 412 mieszkańców[1]. Powierzchnia dzielnicy wynosi 4,13 km²[2].

Kista jest jedną ze stacji na niebieskiej linii (T11) sztokholmskiego metra.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Statistisk årsbok för Stockholm 2022. Stockholms stad. s. 89. [dostęp 2022-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-04)]. (szw.).
  2. Areal och befolkningstäthet i stadsdelsområden, SDN-delar och stadsdelar 2014-12-31. Stockholm. [dostęp 2015-11-08]. (szw.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Göran Söderström: Stockholm utanför tullarna. Nittiosju stadsdelar i ytterstaden. Sztokholm: Stockholmia Förlag, 2004. ISBN 91-7031-132-3.
  • Stockholms gatunamn. Sztokholm: Stockholmia Förlag, 2005. ISBN 91-7031-152-8.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]