34 Batalion Celny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
34 Batalion Celny
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1922

Tradycje
Rodowód

5/I batalion wartowniczy

Kontynuacja

34 batalion SG

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Piotr Salnicki

Organizacja
Dyslokacja

Siejłowicze[1]

Formacja

Bataliony Celne

Podległość

MSW
9 Brygada Celna

34 Batalion Celny – jednostka organizacyjna formacji granicznych II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych L.11069/Mob. z dnia 13 sierpnia 1921 w miejsce batalionów etapowych i wartowniczych utworzone zostały bataliony celne. 34 batalion celny powstał w granicach DOG Warszawa, a zorganizowano go na bazie 5/I batalionu wartowniczego. Etat batalionu wynosił 14 oficerów i 600 szeregowych[2]. Podlegał Ministerstwu Spraw Wewnętrznych[3].

Mimo że batalion był w całym tego słowa znaczeniu oddziałem wojskowym, nie wchodził on w skład pokojowego etatu armii. Uniemożliwiało to uzupełnianie z normalnego poboru rekruta. Ministerstwo Spraw Wojskowych zarówno przy ich formowaniu, jak i uzupełnianiu przydzielało mu często żołnierzy podlegających zwolnieniu, oficerów rezerwy oraz szeregowców i oficerów zakwalifikowanych przez dowództwa okręgów generalnych jako nie nadających się do dalszej służby wojskowej[4].

W listopadzie 1921 Ministerstwo Spraw Wewnętrznych postanowiło powołać brygady celne[5]. 34 batalion celny znalazł się w strukturze 9 Brygady Celnej[6].

Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922, minister spraw wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 zmienił nazwę „Baony Celne” na „Straż Graniczna”[3]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[7]. 34 batalion celny przemianowany został na 34 batalion Straży Granicznej.

 Osobny artykuł: 34 batalion Straży Granicznej.

Służba celna[edytuj | edytuj kod]

Odcinek batalionowy podzielony był na cztery pododcinki, które obsadzały kompanie wystawiające posterunki i patrole. Posterunki wystawiano wzdłuż linii granicznej w taki sposób, by mogły się nawzajem widzieć w dzień[8]. W tym zakresie batalion współpracował z posterunkami i patrolami Policji Państwowej. Współpraca polegała na tym, że te pierwsze wystawiały wzdłuż linii granicznej stale posterunki i patrole, natomiast policja tworzyła je w głębi strefy, poza linią graniczną. W zakresie ochrony granicy batalion podlegał staroście[9].

Sąsiednie bataliony

Kadra batalionu[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy batalionu
stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
kpt. Piotr Salnicki[1] 15 II 1921[11]
mjr kaw. Władysław Dąbrowski[1] 1 XII 1921 - 27 IX 1922 komendant 34 baonu SG

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Ordre de Bataille 34 batalionu celnego w Siejłowiczach
na dzień 15 lutego 1921[11]
kompania 1. Sołtanowszczyzna 2. Juszewicze 3. Pasieka 4. Buzuny
wartownie Sołtanowszczyzna folwark Lisuny Ostrołucha Bucznoje
Grzybowszczyzna folwark Kobyle Głowy Kukuła folwark Kul
Grzybowszczyzna Osłup Waszkowscy
folwark Rotstojna Djampol
OdeB 34 batalionu celnego w Siejłowiczach[11]
kompania 1 kompania celna 2 kompania celna 3 kompania celna 4 kompania celna
placówki Kukowicze Osłup Bucznoje
Sołtanowszczyzna Botsztein folwark Kul
Grzybowszczyzna Rymarze ziemianka
Łazuny Ostrołuchy Smolarnia
Kobyla Głowa Iwaszkiewicze
ziemianka

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]