Przejdź do zawartości

Sadok Barącz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m kat.
linki
Linia 15: Linia 15:
=Linki zewnętrzne=
=Linki zewnętrzne=
*[http://lwow.home.pl/ormianie/sadok.html Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski o Sadoku Barączu]
*[http://lwow.home.pl/ormianie/sadok.html Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski o Sadoku Barączu]
* Barącz S. [http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=7593&dirids=1 Jan Tarnowski: szkic biograficzny], Poznań, 1888.
* Barącz S. [http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=7826&dirids=1 Pamiętnik dziejów Polskich. Z aktów urzędowych Lwowskich i z rękopismów], Lwów, 1855.
* Barącz S. [http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=1424&dirids=15 Pamiętnik zakonu WW. OO. Bernardynów w Polscze], Lwów, 1874.
* Barącz S. [http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=8652&dirids=1 Rys dziejów zakonu kaznodziejskiego w Polsce. T. 2], Lwów, 1861.
* Barącz S. [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=72173&dirids=1 Żywoty sławnych Ormian w Polsce], Lwów, 1856.


=Zobacz też=
=Zobacz też=

Wersja z 15:35, 15 kwi 2008

O. Sadok Barącz (ur. 29 kwietnia 1814 w Stanisławowie, zm. 2 kwietnia 1892 w Podkamieniu), polski Ormianin, dominikanin, znany galicyjski historyk i kronikarz.

Urodził się w znanej rodzinie Ormian polskich jako syn Grzegorza. W 1830 r. ukończył słynne gimnazjum w Stanisławowie. Studiował filozofię i teologię we Lwowie. W 1835 r. wstąpił do zakonu dominikanów. Wyświęcony w 1838 r. przez arcybiskupa lwowskiego obrządku łacińskiego, Franciszka Pischtka.

Po święceniach pracował m.in. jako bibliotekarz, katecheta, wreszcie profesor nauk biblijnych we Lwowie i przeor klasztoru w Podkamieniu. W 1855 r. oddał się pracy naukowej. Wybitny badacz historii Ormian polskich, zakonu dominikanów i Kresów wschodnich. Do jego najważniejszych prac należą:

  • „Żywoty sławnych Ormian w Polsce” /Lwów 1856/,
  • „Pamiątki miasta Stanisławowa” /Lwów 1858/,
  • „Rys dziejów Zakonu Kaznodziejskiego w Polsce” /Lwów 1861/,
  • „Rys dziejów ormiańskich” /Tarnopol 1869/,
  • „Kościół i klasztor Dominikanów w Krakowie” /Poznań 1881/,
  • „Cudowne obrazy Matki Najświętszej w Polsce” /Lwów 1891/,
  • „Pamiątki miasta Żółkwi”.

Linki zewnętrzne

Zobacz też