Narine Arakelian: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
grupowanie przypisów |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
|www = https://narinearakelian.com/ |
|www = https://narinearakelian.com/ |
||
}} |
}} |
||
'''Narine Arakelian''' (ur. [[13 maja]] [[1979]]) - ormiańska interdyscyplinarna artystka feministyczna<ref>{{Cytuj |autor = Artdaily |tytuł = Narine Arakelian’s performance art introduces Empathy Aesthetics, a response to the COVID-19 pandemic |data = |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = artdaily.cc |url = https://artdaily.cc/news/124843/Narine-Arakelian-s-performance-art-introduces-Empathy-Aesthetics--a-response-to-the-COVID-19-pandemic-#.X5bm0ogzZPY |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Venice Biennale headliner Narine Arakelian celebrated Frieze L.A. in MASH Gallery’s riotous À GOGO show |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = artdaily.com |url = https://artdaily.com/news/121082/Venice-Biennale-headliner-Narine-Arakelian-celebrated-Frieze-L-A--in-MASH-Gallery-s-riotous--Agrave--GOGO-show}}</ref>; Zajmuje się sztuką performance, malarstwem, rzeźbą, sztuką wideo i sztuką środowiskową<ref>{{Cytuj |tytuł = “Personal Structures–Crossing Borders” at Palazzo Bembo and Palazzo Mora, Venice • |data = 2015-11-05 |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = Mousse Magazine |url = http://moussemagazine.it/personal-structures-crossing-borders-palazzo-bembo-palazzo-mora-2015/ |język = it}}</ref>, łącząc sztuki piękne i technologie cyfrowe przy użyciu specjalnie zaprojektowanej sztucznej inteligencji (AI)<ref>{{Cytuj |tytuł = Егор Корешков в видео о браке и любви |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = GQ Россия |url = https://www.gq.ru/heroes/koreshkov-illusion-du-mariage |język = ru}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Dorsoduro 2596 See on Google Maps Venezia |tytuł = Biennale Arte 2019 {{!}} Armenia, Republic of |data = 2019-05-02 |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = La Biennale di Venezia |url = https://www.labiennale.org/en/art/2019/national-participations/armenia-republic |język = en}}</ref>. Artystka tworzy prace oparte na zagadnieniach społecznych, kulturowych i politycznych, koncentrując się przede wszystkim na sprawiedliwości społecznej i tożsamości płciowej<ref>{{Cytuj |tytuł = NAPROSVET / Музей Москвы |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = mosmuseum.ru |url = https://mosmuseum.ru/exhibitions/p/naprosvet/ |język = ru}}</ref>. |
'''Narine Arakelian''' (ur. [[13 maja]] [[1979]]) - ormiańska interdyscyplinarna artystka feministyczna<ref>{{Cytuj |autor = Artdaily |tytuł = Narine Arakelian’s performance art introduces Empathy Aesthetics, a response to the COVID-19 pandemic |data = |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = artdaily.cc |url = https://artdaily.cc/news/124843/Narine-Arakelian-s-performance-art-introduces-Empathy-Aesthetics--a-response-to-the-COVID-19-pandemic-#.X5bm0ogzZPY |język = en}}</ref><ref name="autonazwa1">{{Cytuj |tytuł = Venice Biennale headliner Narine Arakelian celebrated Frieze L.A. in MASH Gallery’s riotous À GOGO show |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = artdaily.com |url = https://artdaily.com/news/121082/Venice-Biennale-headliner-Narine-Arakelian-celebrated-Frieze-L-A--in-MASH-Gallery-s-riotous--Agrave--GOGO-show}}</ref>; Zajmuje się sztuką performance, malarstwem, rzeźbą, sztuką wideo i sztuką środowiskową<ref name="autonazwa2">{{Cytuj |tytuł = “Personal Structures–Crossing Borders” at Palazzo Bembo and Palazzo Mora, Venice • |data = 2015-11-05 |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = Mousse Magazine |url = http://moussemagazine.it/personal-structures-crossing-borders-palazzo-bembo-palazzo-mora-2015/ |język = it}}</ref>, łącząc sztuki piękne i technologie cyfrowe przy użyciu specjalnie zaprojektowanej sztucznej inteligencji (AI)<ref name="autonazwa3">{{Cytuj |tytuł = Егор Корешков в видео о браке и любви |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = GQ Россия |url = https://www.gq.ru/heroes/koreshkov-illusion-du-mariage |język = ru}}</ref><ref name="autonazwa4">{{Cytuj |autor = Dorsoduro 2596 See on Google Maps Venezia |tytuł = Biennale Arte 2019 {{!}} Armenia, Republic of |data = 2019-05-02 |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = La Biennale di Venezia |url = https://www.labiennale.org/en/art/2019/national-participations/armenia-republic |język = en}}</ref>. Artystka tworzy prace oparte na zagadnieniach społecznych, kulturowych i politycznych, koncentrując się przede wszystkim na sprawiedliwości społecznej i tożsamości płciowej<ref name="autonazwa5">{{Cytuj |tytuł = NAPROSVET / Музей Москвы |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = mosmuseum.ru |url = https://mosmuseum.ru/exhibitions/p/naprosvet/ |język = ru}}</ref>. |
||
Narine Arakelian jest członkinią Rosyjskiego Związku Artystów<ref>{{Cytuj |tytuł = Dialogues about Revolution and Power – Exhibition at Gallery Wolf & Galentz in Berlin |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = ArtRabbit |url = https://www.artrabbit.com/events/dialogues-about-revolution-and-power |język = en}}</ref>. |
Narine Arakelian jest członkinią Rosyjskiego Związku Artystów<ref name="autonazwa6">{{Cytuj |tytuł = Dialogues about Revolution and Power – Exhibition at Gallery Wolf & Galentz in Berlin |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = ArtRabbit |url = https://www.artrabbit.com/events/dialogues-about-revolution-and-power |język = en}}</ref>. |
||
== Wczesne życie i edukacja == |
== Wczesne życie i edukacja == |
||
Narine Arakelian urodziła się 13 maja 1979 roku w Tyndze (Syberia)<ref |
Narine Arakelian urodziła się 13 maja 1979 roku w Tyndze (Syberia)<ref name="autonazwa1" /><ref>{{Cytuj |tytuł = АРХИТЕКТОНИКА. Московский мегаполис в работах преподавателей и выпускников МГАХИ имени В.И. Сурикова |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = muar.ru |url = http://muar.ru/component/k2/590-arkhitektonika}}</ref>. W 2015 roku ukończyła Państwowy Instytut Surikowa (Moskwa)<ref name="autonazwa2" />. |
||
Arakelian brała udział w wielu międzynarodowych pokazach i wystawach sztuki. Od 2015 roku jej prace były wystawiane na międzynarodowych wystawach w ramach 56. Biennale w Wenecji (2015)<ref |
Arakelian brała udział w wielu międzynarodowych pokazach i wystawach sztuki. Od 2015 roku jej prace były wystawiane na międzynarodowych wystawach w ramach 56. Biennale w Wenecji (2015)<ref name="autonazwa3" />, 57. Biennale w Wenecji (2017) i 58.<ref name="autonazwa4" /> Międzynarodowej Wystawie Sztuki, La Biennale di Venezia (2019)<ref name="autonazwa5" />, Manifesta XII w Palermo (2018), a także podczas wystaw indywidualnych i zbiorowych w Moskwie<ref name="autonazwa6" />, Berlinie<ref>{{Cytuj |tytuł = Narine Arakelian’s debut showing in Miami is a monumental success |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = elucidmagazine.com |url = https://elucidmagazine.com/index.php/spotlight/item/1128-narine-arakelian |język = en |archiwum = https://web.archive.org/web/20200213094225/https://elucidmagazine.com/index.php/spotlight/item/1128-narine-arakelian |zarchiwizowano = 2020-02-13 }}</ref>, Miami<ref name="autonazwa7">{{Cytuj |tytuł = Narine Arakelian – Works |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = Mash Gallery |url = https://www.mashgallery.com/artists/124-narine-arakelian/works/ |język = en}}</ref> i Los Angeles<ref name="autonazwa7" />. |
||
== Główne dzieła sztuki == |
== Główne dzieła sztuki == |
||
* Malarstwo „Stygmaty” (2015) |
* Malarstwo „Stygmaty” (2015) |
||
* Sztuka performance „L’Illusion du Marriage” (2017)<ref>{{Cytuj |tytuł = 3 модных проекта русских художников для Венецианской биеннале |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = VOGUE Россия |url = https://www.vogue.ru/peopleparties/afisha/3_modnykh_proekta_russkikh_khudozhnikov_dlya_venetsianskoy_biennale |język = ru}}</ref> |
* Sztuka performance „L’Illusion du Marriage” (2017)<ref>{{Cytuj |tytuł = 3 модных проекта русских художников для Венецианской биеннале |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = VOGUE Россия |url = https://www.vogue.ru/peopleparties/afisha/3_modnykh_proekta_russkikh_khudozhnikov_dlya_venetsianskoy_biennale |język = ru}}</ref> |
||
* Sztuka performansu „Miłość jest…” (2017)<ref>{{Cytuj odcinek|tytuł=57th Venice Biennale – Love / L'Illusion du Mariage / Scuola Grande di San Rocco|url=https://vimeo.com/225530593|autorzy=laboratory abc|data dostępu=2020-12-24|emisja=2017-07-14}}</ref> |
* Sztuka performansu „Miłość jest…” (2017)<ref name="autonazwa8">{{Cytuj odcinek|tytuł=57th Venice Biennale – Love / L'Illusion du Mariage / Scuola Grande di San Rocco|url=https://vimeo.com/225530593|autorzy=laboratory abc|data dostępu=2020-12-24|emisja=2017-07-14}}</ref> |
||
* Performance „Miesiąc miodowy” (2017)<ref>{{Cytuj odcinek|tytuł=Honey Moon / 57th International La Biennale di Venezia / L’Illusion du Mariage / Love is …|url=https://vimeo.com/219999255|autorzy=laboratory abc|data dostępu=2020-12-24|emisja=2017-06-02}}</ref> |
* Performance „Miesiąc miodowy” (2017)<ref>{{Cytuj odcinek|tytuł=Honey Moon / 57th International La Biennale di Venezia / L’Illusion du Mariage / Love is …|url=https://vimeo.com/219999255|autorzy=laboratory abc|data dostępu=2020-12-24|emisja=2017-06-02}}</ref> |
||
* Sztuka wideo „Zasada dekomodyfikacji” (2017)<ref |
* Sztuka wideo „Zasada dekomodyfikacji” (2017)<ref name="autonazwa8" /> |
||
* Płótno „Nadzieja” (2018)<ref>{{Cytuj |tytuł = MANIFESTA PALERMO: May the bridges I burn light the way {{!}} EXILE |data dostępu = 2020-12-24 |url = http://exilegallery.org/exhibitions/manifesta-palermo-may-the-bridges-i-burn-light-the-way/ |język = en}}</ref> |
* Płótno „Nadzieja” (2018)<ref>{{Cytuj |tytuł = MANIFESTA PALERMO: May the bridges I burn light the way {{!}} EXILE |data dostępu = 2020-12-24 |url = http://exilegallery.org/exhibitions/manifesta-palermo-may-the-bridges-i-burn-light-the-way/ |język = en}}</ref> |
||
* Sztuka interwencji publicznej „Żeliwne garnki i patelnie” (2019)<ref>{{Cytuj |tytuł = Cast Iron Pots and Pans – Art and Cultural Studies Laboratory |data dostępu = 2020-12-24 |url = https://acsl.am/cast-iron-pots-and-pans/ |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Armenia to present Revolutionary Sensorium in Venice Biennale |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = www.1lurer.am |url = https://www.1lurer.am/en/2019/04/18/Armenia-to-present-Revolutionary-Sensorium-in-Venice-Biennale/116928 |język = en}}</ref> |
* Sztuka interwencji publicznej „Żeliwne garnki i patelnie” (2019)<ref>{{Cytuj |tytuł = Cast Iron Pots and Pans – Art and Cultural Studies Laboratory |data dostępu = 2020-12-24 |url = https://acsl.am/cast-iron-pots-and-pans/ |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Armenia to present Revolutionary Sensorium in Venice Biennale |data dostępu = 2020-12-24 |opublikowany = www.1lurer.am |url = https://www.1lurer.am/en/2019/04/18/Armenia-to-present-Revolutionary-Sensorium-in-Venice-Biennale/116928 |język = en}}</ref> |
Wersja z 14:48, 19 lip 2021
Data i miejsce urodzenia |
13 maja 1979 |
---|---|
Narodowość |
Ormiańska |
Alma Mater |
Państwowy Instytut Surikowa (Moskwa) |
Dziedzina sztuki |
Feministyczna sztuka performatywna, sztuka interwencyjna, instalacja artystyczna, sztuka wideo, sztuka środowiskowa, malarstwo, rzeźba |
Strona internetowa |
Narine Arakelian (ur. 13 maja 1979) - ormiańska interdyscyplinarna artystka feministyczna[1][2]; Zajmuje się sztuką performance, malarstwem, rzeźbą, sztuką wideo i sztuką środowiskową[3], łącząc sztuki piękne i technologie cyfrowe przy użyciu specjalnie zaprojektowanej sztucznej inteligencji (AI)[4][5]. Artystka tworzy prace oparte na zagadnieniach społecznych, kulturowych i politycznych, koncentrując się przede wszystkim na sprawiedliwości społecznej i tożsamości płciowej[6].
Narine Arakelian jest członkinią Rosyjskiego Związku Artystów[7].
Wczesne życie i edukacja
Narine Arakelian urodziła się 13 maja 1979 roku w Tyndze (Syberia)[2][8]. W 2015 roku ukończyła Państwowy Instytut Surikowa (Moskwa)[3].
Arakelian brała udział w wielu międzynarodowych pokazach i wystawach sztuki. Od 2015 roku jej prace były wystawiane na międzynarodowych wystawach w ramach 56. Biennale w Wenecji (2015)[4], 57. Biennale w Wenecji (2017) i 58.[5] Międzynarodowej Wystawie Sztuki, La Biennale di Venezia (2019)[6], Manifesta XII w Palermo (2018), a także podczas wystaw indywidualnych i zbiorowych w Moskwie[7], Berlinie[9], Miami[10] i Los Angeles[10].
Główne dzieła sztuki
- Malarstwo „Stygmaty” (2015)
- Sztuka performance „L’Illusion du Marriage” (2017)[11]
- Sztuka performansu „Miłość jest…” (2017)[12]
- Performance „Miesiąc miodowy” (2017)[13]
- Sztuka wideo „Zasada dekomodyfikacji” (2017)[12]
- Płótno „Nadzieja” (2018)[14]
- Sztuka interwencji publicznej „Żeliwne garnki i patelnie” (2019)[15][16]
- Sztuka środowiskowa „Latarnia morska” (2019)[17]
- Sztuka performansu „Bloom” (2019)[18]
- Sztuka instalacji „Inicjacji” (2019)[19]
- Sztuka wideo „Rebirth Subconscious” (2019)[20]
- Performance Art „Miłość i nadzieja” – LoveXXL360 (2020)[21]
- „Rajskie jabłko” AR Performance Art – LoveXXL360 (2020)[22]
Przypisy
- ↑ Artdaily, Narine Arakelian’s performance art introduces Empathy Aesthetics, a response to the COVID-19 pandemic [online], artdaily.cc [dostęp 2020-12-24] (ang.).
- ↑ a b Venice Biennale headliner Narine Arakelian celebrated Frieze L.A. in MASH Gallery’s riotous À GOGO show [online], artdaily.com [dostęp 2020-12-24] .
- ↑ a b “Personal Structures–Crossing Borders” at Palazzo Bembo and Palazzo Mora, Venice • [online], Mousse Magazine, 5 listopada 2015 [dostęp 2020-12-24] (wł.).
- ↑ a b Егор Корешков в видео о браке и любви [online], GQ Россия [dostęp 2020-12-24] (ros.).
- ↑ a b Dorsoduro 2596 See on Google Maps Venezia , Biennale Arte 2019 | Armenia, Republic of [online], La Biennale di Venezia, 2 maja 2019 [dostęp 2020-12-24] (ang.).
- ↑ a b NAPROSVET / Музей Москвы [online], mosmuseum.ru [dostęp 2020-12-24] (ros.).
- ↑ a b Dialogues about Revolution and Power – Exhibition at Gallery Wolf & Galentz in Berlin [online], ArtRabbit [dostęp 2020-12-24] (ang.).
- ↑ АРХИТЕКТОНИКА. Московский мегаполис в работах преподавателей и выпускников МГАХИ имени В.И. Сурикова [online], muar.ru [dostęp 2020-12-24] .
- ↑ Narine Arakelian’s debut showing in Miami is a monumental success [online], elucidmagazine.com [dostęp 2020-12-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-13] (ang.).
- ↑ a b Narine Arakelian – Works [online], Mash Gallery [dostęp 2020-12-24] (ang.).
- ↑ 3 модных проекта русских художников для Венецианской биеннале [online], VOGUE Россия [dostęp 2020-12-24] (ros.).
- ↑ a b 57th Venice Biennale – Love / L'Illusion du Mariage / Scuola Grande di San Rocco. laboratory abc 2017-07-14. [dostęp 2020-12-24].
- ↑ Honey Moon / 57th International La Biennale di Venezia / L’Illusion du Mariage / Love is …. laboratory abc 2017-06-02. [dostęp 2020-12-24].
- ↑ MANIFESTA PALERMO: May the bridges I burn light the way | EXILE [online] [dostęp 2020-12-24] (ang.).
- ↑ Cast Iron Pots and Pans – Art and Cultural Studies Laboratory [online] [dostęp 2020-12-24] (ang.).
- ↑ Armenia to present Revolutionary Sensorium in Venice Biennale [online], www.1lurer.am [dostęp 2020-12-24] (ang.).
- ↑ 15th century venetian spiral staircase transformed into chromatic lightscape [online], designboom | architecture & design magazine, 17 czerwca 2019 [dostęp 2020-12-24] (ang.).
- ↑ THE PHAROS FLOWER – the iconic Scala Contarini del Bovolo has been trasformed into a lighthouse [online], Gioielli Nascosti di Venezia, 14 maja 2019 [dostęp 2020-12-24] (ang.).
- ↑ THE PHAROS FLOWER – Narine Arakelian [online], Gioielli Nascosti di Venezia, 1 sierpnia 2019 [dostęp 2020-12-24] (ang.).
- ↑ Venice Biennale headliner Narine Arakelian celebrated Frieze L.A. in MASH Gallery’s riotous À GOGO show [online], artdaily.com [dostęp 2020-12-24] .
- ↑ Masks for All with a New Instagram Campaign [online], Vents Magazine, 19 maja 2020 [dostęp 2020-12-24] (ang.).
- ↑ Narine Arakelian’s performance art introduces Empathy Aesthetics, a response to the COVID-19 pandemic [online], artdaily.com [dostęp 2020-12-24] .