Narine Arakelian

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narine Arakelian
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1979
Tynda

Narodowość

ormiańska

Alma Mater

Państwowy Instytut Surikowa (Moskwa)

Dziedzina sztuki

Feministyczna sztuka performatywna, sztuka interwencyjna, instalacja artystyczna, sztuka wideo, sztuka środowiskowa, malarstwo, rzeźba

Strona internetowa

Narine Arakelian (ur. 13 maja 1979) – ormiańska interdyscyplinarna artystka feministyczna[1][2]; Zajmuje się sztuką performance, malarstwem, rzeźbą, sztuką wideo i sztuką środowiskową[3], łącząc sztuki piękne i technologie cyfrowe przy użyciu specjalnie zaprojektowanej sztucznej inteligencji (AI)[4][5]. Artystka tworzy prace oparte na zagadnieniach społecznych, kulturowych i politycznych, koncentrując się przede wszystkim na sprawiedliwości społecznej i tożsamości płciowej[6].

Narine Arakelian jest członkinią Rosyjskiego Związku Artystów[7].

Wczesne życie i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Narine Arakelian urodziła się 13 maja 1979 roku w Tyndze (Syberia)[2][8]. W 2015 roku ukończyła Państwowy Instytut Surikowa (Moskwa)[3].

Arakelian brała udział w wielu międzynarodowych pokazach i wystawach sztuki. Od 2015 roku jej prace były wystawiane na międzynarodowych wystawach w ramach 56. Biennale w Wenecji (2015)[4], 57. Biennale w Wenecji (2017) i 58.[5] Międzynarodowej Wystawie Sztuki, La Biennale di Venezia (2019)[6], Manifesta XII w Palermo (2018), a także podczas wystaw indywidualnych i zbiorowych w Moskwie[7], Berlinie[9], Miami[10] i Los Angeles[10].

Główne dzieła sztuki[edytuj | edytuj kod]

  • Malarstwo „Stygmaty” (2015)
  • Sztuka performance „L’Illusion du Marriage” (2017)[11]
  • Sztuka performansu „Miłość jest…” (2017)[12]
  • Performance „Miesiąc miodowy” (2017)[13]
  • Sztuka wideo „Zasada dekomodyfikacji” (2017)[12]
  • Płótno „Nadzieja” (2018)[14]
  • Sztuka interwencji publicznej „Żeliwne garnki i patelnie” (2019)[15][16]
  • Sztuka środowiskowa „Latarnia morska” (2019)[17]
  • Sztuka performansu „Bloom” (2019)[18]
  • Sztuka instalacji „Inicjacji” (2019)[19]
  • Sztuka wideo „Rebirth Subconscious” (2019)[20]
  • Performance Art „Miłość i nadzieja” – LoveXXL360 (2020)[21]
  • „Rajskie jabłko” AR Performance Art – LoveXXL360 (2020)[22]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Artdaily, Narine Arakelian’s performance art introduces Empathy Aesthetics, a response to the COVID-19 pandemic [online], artdaily.cc [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  2. a b Venice Biennale headliner Narine Arakelian celebrated Frieze L.A. in MASH Gallery’s riotous À GOGO show [online], artdaily.com [dostęp 2020-12-24].
  3. a b “Personal Structures–Crossing Borders” at Palazzo Bembo and Palazzo Mora, Venice • [online], Mousse Magazine, 5 listopada 2015 [dostęp 2020-12-24] (wł.).
  4. a b Егор Корешков в видео о браке и любви [online], GQ Россия [dostęp 2020-12-24] (ros.).
  5. a b Dorsoduro 2596 See on Google Maps Venezia, Biennale Arte 2019 | Armenia, Republic of [online], La Biennale di Venezia, 2 maja 2019 [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  6. a b NAPROSVET / Музей Москвы [online], mosmuseum.ru [dostęp 2020-12-24] (ros.).
  7. a b Dialogues about Revolution and Power – Exhibition at Gallery Wolf & Galentz in Berlin [online], ArtRabbit [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  8. АРХИТЕКТОНИКА. Московский мегаполис в работах преподавателей и выпускников МГАХИ имени В.И. Сурикова [online], muar.ru [dostęp 2020-12-24].
  9. Narine Arakelian’s debut showing in Miami is a monumental success [online], elucidmagazine.com [dostęp 2020-12-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-13] (ang.).
  10. a b Narine Arakelian – Works [online], Mash Gallery [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  11. 3 модных проекта русских художников для Венецианской биеннале [online], VOGUE Россия [dostęp 2020-12-24] (ros.).
  12. a b 57th Venice Biennale – Love / L'Illusion du Mariage / Scuola Grande di San Rocco. laboratory abc 2017-07-14. [dostęp 2020-12-24].
  13. Honey Moon / 57th International La Biennale di Venezia / L’Illusion du Mariage / Love is …. laboratory abc 2017-06-02. [dostęp 2020-12-24].
  14. MANIFESTA PALERMO: May the bridges I burn light the way | EXILE [online] [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  15. Cast Iron Pots and Pans – Art and Cultural Studies Laboratory [online] [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  16. Armenia to present Revolutionary Sensorium in Venice Biennale [online], www.1lurer.am [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  17. 15th century venetian spiral staircase transformed into chromatic lightscape [online], designboom | architecture & design magazine, 17 czerwca 2019 [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  18. THE PHAROS FLOWER – the iconic Scala Contarini del Bovolo has been trasformed into a lighthouse [online], Gioielli Nascosti di Venezia, 14 maja 2019 [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  19. THE PHAROS FLOWER – Narine Arakelian [online], Gioielli Nascosti di Venezia, 1 sierpnia 2019 [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  20. Venice Biennale headliner Narine Arakelian celebrated Frieze L.A. in MASH Gallery’s riotous À GOGO show [online], artdaily.com [dostęp 2020-12-24].
  21. Masks for All with a New Instagram Campaign [online], Vents Magazine, 19 maja 2020 [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  22. Narine Arakelian’s performance art introduces Empathy Aesthetics, a response to the COVID-19 pandemic [online], artdaily.com [dostęp 2020-12-24].