Łopie
54°58′40″N 24°00′40″E/54,977778 24,011111 Budynek szkoły | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Okręg | |||
| Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||
Położenie na mapie Litwy  | |||
| 54°58′40″N 24°00′40″E/54,977778 24,011111
| |||
Łopie (lt. Lapės, co po litewsku znaczy "lisy") – miasteczko kilka kilometrów na północ od Kowna, położone na prawym brzegu Wilij, na historycznej sienkiewiczowskiej (w szerokim znaczeniu) Laudzie.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy zostało wymienione w 1591 r. Miejscowość należała do Czackich, potem do starosty Siwickiego, następnie przeszła do Ratowtów, a w XIX wieku własność Kacpra i Józefy Sokołowskich. Mieszkańcy są w większości polskiego pochodzenia, ale język polski znają głównie ludzie starsi. Jeszcze w 1920 roku Łopie zamieszkiwało 55% Polaków, a w niektórych okolicznych parafiach (gminach) jak Kiejdany, Wędziagoła, Łopie, Skorule, Pacunele i Wodokty Polacy stanowili 80-90% wszystkich mieszkańców[2]. Zanik polskości spowodowały represje i szykany litewskie w okresie międzywojennym (lituanizacja), powojennw wypędzenia ("repatriacje") do centralnej Polski, wywózki na Wschód oraz eliminowanie wszelkich form polskiego szkolnictwa i życia kulturalnego w okresie międzywojennym i powojennym.
Zabytki[3]
[edytuj | edytuj kod]- Kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela – zbudowany w 1620 r. w stylu renesansowym, ufundowany przez kasztelana witebskiego Lackiego.
- Cmentarz z licznymi polskimi nagrobkami
- Ruiny renesansowego pałacu z przełomu XVI i XVII wieku, otoczone fosą
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kauno apskrities kaimo gyvenamosios vietovės ir jų gyventojai. Wilno: Urząd Statystyczny Rządu Republiki Litewskiej, 2002. ISBN 9986-589-85-1. (lit.).
- ↑ K. Buchowski, Polacy w niepodległym państwie litewskim, 1918-1940, Instytut Historii Uniwersytetu w Białymstoku, 1999, p. 22.
- ↑ Grzegorz Rąkowski: Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Litwie. Warszawa: Burchard Edition, 1999-10-16, s. 286. ISBN 83-87654-07-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Łopie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 272.
- Łopie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 722.
- Jadwiga Gojlewicz o Łopiach współczesnych
- Jadwiga Gojlewicz, Moja mała ojczyzna
- Jadwiga Gojlewicz, Wspomnienia w polskim dialekcie Kowieńszczyzny o Łopiach i pobliskich Lepszyszkach (nagranie), Archiwum Historii Mówionej
- Archiwalna strona Łopi (w języku litewskim). lapes.lt. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-09)].