Śluzek krzaczkowaty

Śluzek krzaczkowaty
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	Protozoa
Typ	śluzowce
Klasa	Protostelea
Rząd	Protostelida
Rodzina	Ceratiomyxaceae
Rodzaj	śluzek
Gatunek	śluzek krzaczkowaty
	Nazwa systematyczna
	Ceratiomyxa fruticulosa (O.F. Müll.) T. Macbr; N. Amer. Slime-Moulds (New York): 18 (1899)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Śluzek krzaczkowaty (Ceratiomyxa fruticulosa (O.F. Müll.) T. Macbr.) – gatunek śluzowca^[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji: Ceratiomyxaceae, Protostelida, Incertae sedis, Protostelea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa (według Index Fungorum)^[1].

Synonimy naukowe:

Byssus fruticulosa O.F. Müll. 1777
Ceratiomyxa fruticulosa var. flexuosa (Lister) G. Lister
Ceratiomyxa mucida (Pers.) J. Schröt. 1889
Ceratiomyxa mucida var. flexuosa Lister 1894
Ceratium mucidum (Pers.) J. Schröt. 1886
Famintzinia fruticulosa (O.F. Müll.) Lado 2001
Isaria mucida Pers. 1794
Isaria mucida Schumach. 1803

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocniki bardzo małe, najczęściej białe, rzadziej żółtawe lub niebieskawe. Mają postać pręcików o wysokości ok. 1-6 mm i grubości 0,3 mm. Czasami rozgałęziają się u podstawy na kilka (do 5) pręcików. Owocniki zazwyczaj tworzą luźne lub zwarte grupy składające się z dziesiątków i setek pojedynczych pręcików tworzących kolumny^[2]. Mają miękką, gąbczastą konsystencję^[3].

Zarodniki wyrastają na zewnętrznej powierzchni owocników. Mają rozmiar 7-20 × 1,5-3 μm. Są bezbarwne lub bladozielonkawe i mają w środku granulkową zawartość.

Plazmodium jest wodniste, białożółtawe^[2]. Chociaż śluzek krzaczkowaty występuje na powierzchni drzew, mchów itp., nie jest pasożytem i nie wnika w głąb organizmów, na których występuje. Jego plasmodium powoli pełznie po podłożu pochłaniając i trawiąc znajdujące się na nim cząstki organiczne, bakterie, grzyby^[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten jest rozprzestrzeniony na całym świecie. Występuje we wszystkich strefach klimatycznych, od Arktyki do tropików i prawdopodobnie jest najczęściej występującym na świecie gatunkiem śluzowca^[2]. Rozwija się na starych pniach, przeważnie w pęknięciach drewna lub na mchach. Może pokrywać powierzchnie o średnicy talerza. W lecie i po deszczach bardzo częsty, ale często przeoczany. W Polsce bardzo pospolity^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Index Fungorum. [dostęp 2014-01-03]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Hermann Neubert: Die Myxomyceten Deutschlands und des angrenzenden Alpenraumes unter besonderer Berücksichtigung Österreichs. Band 1. Karlheinz Baumann Verlag, Gomaringen 1993, ISBN 3-929822-00-8. S. 40
↑ ^a ^b Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 234. ISBN 83-7319-976-4.
↑ Ceratomyxa fruticulosa. [dostęp 2013-06-18].

[if-1] Index Fungorum. [dostęp 2014-01-03]. (ang.).

[neubert-2] Hermann Neubert: Die Myxomyceten Deutschlands und des angrenzenden Alpenraumes unter besonderer Berücksichtigung Österreichs. Band 1. Karlheinz Baumann Verlag, Gomaringen 1993, ISBN 3-929822-00-8. S. 40

[grzyby-3] Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 234. ISBN 83-7319-976-4.

[4] Ceratomyxa fruticulosa. [dostęp 2013-06-18].

[1]

[2]

[3]

[4]