Przejdź do zawartości

Święte góry chińskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Święte góry chińskie – określenie odnoszące się do dwóch grup gór, jednej związanej z taoizmem i drugiej z buddyzmem. W obu przypadkach świętość gór wynikała z faktu, że były ważnymi centrami religijnymi odwiedzanymi przez licznych pielgrzymów.

Mapa położenia geograficznego świętych gór

Pięć wielkich gór taoizmu

[edytuj | edytuj kod]

Taoistyczne pięć wielkich gór (五岳, Wǔyuè) ulokowane jest zgodnie z chińskimi zasadami stron świata, gdzie centrum również wyznacza kierunek[1]:

Zgodnie z mitologią chińską, święte góry pochodzą z głowy oraz kończyn Pangu, stworzyciela świata, pierwszej istoty narodzonej z kosmicznego jaja[2]. Z jego ciała powstały niebo, ziemia i wszystkie ziemskie stworzenia.

Cztery święte góry buddyzmu

[edytuj | edytuj kod]

Buddyjskie cztery święte góry (四大佛教名山, Sìdà Fójiào Míngshān) to:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wolfram Eberhard: Symbole chińskie. Słownik. Kraków: Universitas, 2007, s. 78-79. ISBN 97883-242-0766-4.
  2. Mieczysław Jerzy Künstler: Mitologia chińska. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1981, s. 37. ISBN 83-221-0330-1.