1 Zmotoryzowany Batalion Żandarmerii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

1 Zmotoryzowany Batalion Żandarmerii (niem. 1 Gendarmerie-Bataillon (motorisiert)) – formacja niemieckiej żandarmerii zmotoryzowanej utworzona 24 czerwca 1942 r. w Warszawie[1]. Od 1944 roku jednostka otrzymała nazwę 1 Zmotoryzowany Batalion Żandarmerii SS (mimo że nie była to formacja SS).

Formacja liczyła ponad 400 osób. Składała się z dowództwa, plutonu motocyklowego, plutonu łączności oraz trzech kompanii po blisko 130 żandarmów, każdej składającej się z trzech plutonów. W listopadzie 1942 roku jej jednostki stacjonowały w Białej Podlaskiej, Lubartowie i Zamościu. Jednak siedziby tej formacji wielokrotnie się zmieniały. Jej dowódcą był mjr Erich Schwieger[1].

Podobnie jak inne tego typu jednostki 1. zmotoryzowany batalion formacja posiadała silne uzbrojenie oraz charakteryzowała się większą mobilnością dysponując samochodami ciężarowymi i osobowymi oraz motocyklami. Jednostka działała na dużym obszarze Generalnego Gubernatorstwa, szybko się przemieszczając. Dokonywała licznych zbrodni na Polakach i Żydach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]