7 Dywizja Górska (III Rzesza)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
15 listopada 1941 |
| Rozformowanie |
maj 1945 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk |
piechota |
| Podległość | |
| Skład |
patrz tekst |
7 Dywizja Górska (Dywizja Bergschuh) – dywizja górska Wehrmachtu utworzona w listopadzie 1941 roku na poligonie w Grafenwöhr z przekształcenia 99 Dywizji Lekkiej. Od lutego 1942 przebywała w Laponii, gdzie była podporządkowana początkowo fińskiemu III Korpusowi, następnie XVIII Korpusowi Górskiemu. Od 1945 roku na terenie Norwegii, w okolicach Oslo dostała się do niewoli brytyjskiej.
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- generał Rudolf Konrad (listopad - grudzień 1941)
- generał Wilhelm Weiß (grudzień 1941 - styczeń 1942)
- generał Robert Martinek (styczeń - maj 1942)
- generał August Krakau (maj - lipiec 1942)
- generał Robert Martinek (lipiec - wrzesień 1942)
- generał August Krakau (wrzesień 1942 - maj 1945)
Struktura w 1943[edytuj | edytuj kod]
- 206 pułk strzelców górskich
- 218 pułk strzelców górskich
- 99 batalion przeciwpancerny
- 99 batalion rozpoznawczy
- 79 pułk artylerii górskiej
- 99 batalion pionierów górskich
- 99 górski batalion łączności
- 54.górski batalion uzupełnień
- 54 batalion narciarski
- 99 oddział zaopatrzeniowy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.