Abałakow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Abałakow

Abałakow – rodzaj punktu asekuracyjnego stosowanego we wspinaczce lodowej i w alpinizmie, wynaleziony przez Rosjanina Witalija Abałakowa w latach 30. XX wieku.

Abałakow powstaje poprzez wydrążenie w lodzie, pod kątem do powierzchni – za pomocą śruby lodowej – dwóch otworów, każdy o długości około 20 centymetrów, w taki sposób, że łączą się one tworząc tunel w kształcie litery V. Przez tunel przewleka się repsznur (lub taśmę) i zawiązuje pętlę. Abałakow wykorzystywany jest między innymi do tworzenia stanowisk zjazdowych, co pozwala oszczędzić sprzęt.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mountaineering: the freedom of the hills, wydanie 7, pod redakcją Stevena M. Coxa i Krisa Fulsaasa, The Mountaineers Books 2003, ISBN 0-89886-828-9.
  • Will Gadd, Ice & mixed climbing: modern technique, The Mountaineers Books 2003, ISBN 0-89886-769-X.