Abdon i Senen

Święci
Abdon i Senen

męczennicy
Abdon i Senen (ilustracja z Kroniki norymberskiej, 1493)
Data śmierci	III w.
Czczeni przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	30 lipca
Atrybuty	kłosy zboża, winogrona, lwy, miecz, niedźwiedzie, palma męczeństwa
Szczególne miejsca kultu	Arles-sur-Tech

Święci Abdon i Senen na ołtarzu Jaime'a Hugueta w kościele św. Piotra w Terrassie, XV w.

Abdon i Senen (III w.) – męczennicy i święci rzymscy. Ich istnienie poświadcza istniejący od VI w. kult, akta ich męczeństwa są jednak mało wiarygodne.

Święci Abdon i Senen byli prawdopodobnie niewolnikami lub wyzwoleńcami pochodzącymi ze Wschodu. Pochodzące z VII w. itineraria świadczą, że zostali pochowani w Rzymie na cmentarzu św. Poncjana, przy drodze z Rzymu do Porto. W katakumbach św. Poncjana znajduje się przedstawiające ich malowidło pochodzące z VI/VII w.

Relikwie świętych Abdona i Senena znajdują się w rzymskim kościele św. Marka oraz w Arles-sur-Tech. Miejscowość ta znajduje się w diecezji Perpignan, której święci Abdon i Senen są patronami. Zreformowany Kalendarz rzymski ich przypadające 30 lipca święto pozostawia kalendarzom partykularnym.

Ikonografia

Obydwaj święci przedstawiani są ws strojach z epoki, czasem w strojach książęcych gdyż według legendy byli książętami perskimi. Ich atrybuty to kłosy zboża i winogrona będące symbolami eucharystii ale także tego, że są patronami ogrodników i że zgodnie z podaniem trudnili się ogrodnictwem. Pozostałe atrybuty to lwy, miecz, niedźwiedzie, palma męczeństwa.

Zobacz też

• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• wstawiennictwo świętych

Bibliografia

• Henryk Fros: Abdon i Senen, W: Encyklopedia katolicka, t. 1, Lublin, 1989.
• Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2009. ISBN 978-83242-0910-1. (pol.).