Abstrakcja pomalarska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Abstrakcja pomalarska, ang. Post-painterly Abstraction – trend w amerykańskim malarstwie abstrakcyjnym, który zaistniał jako reakcja na abstrakcyjny ekspresjonizm.

Termin został stworzony jako tytuł wystawy w 1964 przez krytyka Clementa Greenberga. Termin używany jest do zgrupowania w jednym pojęciu artystów kilku węższych tendencji (m.in. hard edge painting, czy Washington Color Painters).

W tekście towarzyszącym wystawie Greenberg powołuje się na podział stworzony przez Heinricha Wölfflina podział na sztukę "malarską" (w odniesieniu do malarstwa baroku), i "linearną" (malarstwo renesansu, czy klasycyzmu). "Malarski" miało oznaczać rozmyte, złamane i tracące wyraźne określenie kolory i kontury, a "linearny" wręcz odwrotnie - jasny, czysty, niezłamany kolor i wyraźny kontur. Greenberg jako malarski określa żywiołowy, pełen emocjonalnego ładunku, i "gęsto" komponowany abstrakcyjny ekspresjonizm, następujące po nim tendencje, zaliczane do abstrakcji pomalarskiej polegają na operowaniu płaskimi, niemodelowanymi plamami koloru, unikaniu grubych warstw farby i śladów indywidualności artysty w dziele, charakteryzuje się dużo spokojniejszymi, bardziej intelektualnymi, niż emocjonalnymi kompozycjami.

Przedstawiciele[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Literatura[edytuj | edytuj kod]