Przejdź do zawartości

Adrián Zela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adrián Zela
Pełne imię i nazwisko

Adrián Zela Terry

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1989
Lima, Peru

Wzrost

186 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2003 Circolo Sportivo Italiano
2003–2004 Estudiantes La Plata
2004–2007 Alianza Lima
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2009 Coronel Bolognesi 35 (0)
2010 Universitario de Deportes 6 (0)
2013 Lima CFC
2013 San Lorenzo Porococha
2014–2019 Deportivo Municipal 181 (12)
2020 Sport Boys Association 4 (0)
2020 Sport Chavelines Juniors Pacsmayo 6 (0)
2021 EMD Binacional Desaguadero 11 (1)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Peru U-20 3 (0)
2017–  Peru 1 (0)
W sumie: 4 (0)
  1. Aktualne na: 1 stycznia 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 stycznia 2018.

Adrián Zela Terry (ur. 20 marca 1989 w Limie) – peruwiański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Zela pochodzi ze stołecznej Limy. Jest spokrewniony z legendą peruwiańskiego futbolu Alberto Terrym, który był bratem jego dziadka ze strony matki[1]. Treningi piłkarskie rozpoczynał w szkółce juniorskiej zespołu Circolo Sportivo Italiano. Stamtąd w wieku czternastu lat przeniósł się do Argentyny, dołączając do akademii młodzieżowej tamtejszego klubu Estudiantes La Plata. Po upływie roku powrócił do ojczyzny, gdzie został piłkarzem stołecznego giganta – Alianzy Lima[2]. Nie zdołał się tam jednak przebić do seniorskiej drużyny i profesjonalną karierę rozpoczął w styczniu 2008, kiedy to podpisał umowę z niżej notowanym klubem Coronel Bolognesi z siedzibą w Tacnie. Tam za kadencji szkoleniowca Juana Reynoso zadebiutował w peruwiańskiej Primera División, 6 kwietnia 2008 w przegranym 0:2 spotkaniu z Juan Aurich. Szybko zaczął notować regularne występy, lecz na koniec sezonu 2009 spadł z Bolognesi do drugiej ligi. Ogółem barwy tego klubu reprezentował przez dwa lata bez poważniejszych sukcesów.

W styczniu 2010 – bezpośrednio po spadku Bolognesi – Zela został ściągnięty przez szkoleniowca Juana Reynoso do ówczesnego mistrza Peru – stołecznego Universitario de Deportes. Tam głównie jako rezerwowy i bez większych osiągnięć spędził kolejny rok, po czym zakończył karierę piłkarską. Zdecydował się pójść w ślady ojca (pierwszego peruwiańskiego gemmologa) i w 2012 roku ukończył dziewięciomiesięczne studia gemmologiczne na uczelni Gemological Institute of America w Carlsbad w Kalifornii[3]. Po ukończeniu studiów powrócił do ojczyzny i został zatrudniony w rodzinnym przedsiębiorstwie jubilerskim Diamante Peru[4]. W 2013 roku wrócił do futbolu, na początku amatorsko występując w trzecioligowych drużynach Lima CFC i San Lorenzo Porococha. W styczniu 2014 podpisał kontrakt ze stołecznym drugoligowcem Deportivo Municipal (za pośrednictwem swojego przyjaciela z dzieciństwa, który był synem prezesa tego klubu Óscara Vegi[5]). W sezonie 2014 w roli podstawowego zawodnika wywalczył z Municipal awans do najwyższej klasy rozgrywkowej.

Po awansie do pierwszej ligi Zela wciąż pełnił rolę filara linii defensywy ekipy Municipal. Premierowego gola na najwyższym szczeblu rozgrywek strzelił 29 maja 2016 w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Ayacucho i niebawem został wyróżniającym się obrońcą ligi peruwiańskiej – pełnił rolę kapitana drużyny, imponując umiejętnościami przywódczymi[6].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2009 Zela został powołany przez Héctora Chumpitaza do reprezentacji Peru U-20 na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20. Na wenezuelskich boiskach stworzył podstawowy duet środkowych obrońców z Carlosem Zambrano i rozegrał trzy z czterech możliwych spotkań (wszystkie w pełnym wymiarze czasowym). Jego kadra odpadła jednak z turnieju już w pierwszej rundzie i nie zdołała zakwalifikować się na Mistrzostwa Świata U-20 w Egipcie.

W seniorskiej reprezentacji Peru Zela zadebiutował za kadencji selekcjonera Ricardo Gareki, 15 listopada 2017 w wygranym 2:0 spotkaniu z Nową Zelandią w ramach interkontynentalnych baraży o awans do Mistrzostw Świata w Rosji.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jean Pierre Maravi: “Me volví hincha del ´Muni´ por el sentimiento que genera”. [w:] dpotemundial (blog) [on-line]. dportemundial.blogspot.com, grudzień 2014. [dostęp 2017-12-16]. (hiszp.).
  2. Jose Alberto Diaz Gallardo: Conversando con Adrián Zela Terry. [w:] Diario de un Scout [on-line]. diariodeunscout.com, 29 września 2016. [dostęp 2017-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 grudnia 2017)]. (hiszp.).
  3. Sergio Merino Sánchez: Adrián Zela: el resurgimiento del nuevo defensor de Gareca. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.pe, 28 października 2017. [dostęp 2017-12-16]. (hiszp.).
  4. El futbolista peruano que también juega en el negocio de joyas. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.pe, 25 czerwca 2014. [dostęp 2017-12-16]. (hiszp.).
  5. Luis González: Adrián Zela: La última historia de superación que rescató Ricardo Gareca. [w:] La Pizarra del DT [on-line]. lapizarradeldt.com, październik 2017. [dostęp 2017-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 grudnia 2017)]. (hiszp.).
  6. Roy Galdos: Adrián Zela, del sueño a la gloria. [w:] La Pizarra del DT [on-line]. lapizarradeldt.com, listopad 2017. [dostęp 2017-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 grudnia 2017)]. (hiszp.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]