Agnieszka Gieraga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agnieszka Gieraga
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1972
Zgierz

Agnieszka Gieraga, po mężu Barczuk (ur. 15 kwietnia 1972 w Zgierzu[1]) – polska tenisistka stołowa, mistrzyni i reprezentantka Polski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Jej pierwszym klubem był MOS Zgierz, następnie występowała we Włókniarzu Aleksandrów i Włókniarzu Łódź, od 1991 była zawodniczką Siarki Tarnobrzeg[1], od 1999 Cyfral Zagrodniki SP-15 Łódź, grała też w barwach MKSTS Polkowice.

W 1988 została wicemistrzynią Polski, a w 1989 mistrzynią Polski juniorek w singlu[2].

Na indywidualnych mistrzostwach Polski seniorek wywalczyła 24 medale[3]:

  • gra pojedyncza: złoty (1991), srebrny (1992, 1994, 1995, 1998, 1999, 2000), brązowy (1993, 1996, 1997)
  • gra podwójna: złoty (1993 - z Jolantą Szatko-Nowak, 1999 - z Wiolettą Matus), brązowy (1990, 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998)
  • gra mieszana: srebrny (1994), brązowy (1990, 1991, 1993, 1997)

W latach 1992 - 1998 będąc kapitanem Siarki Tarnobrzeg wywalczyła z tym klubem siedmiokrotnie tytuł drużynowego mistrza Polski[4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ekstraklasa tenisa stołowego. ASTS Ciech-Siarka Tarnobrzeg. Informator 1995/96, s. 13
  2. Wiesław Pięta Od Alojzego Ehrlicha do Natalii Partyki: współzawodnictwo sportowe w latach 1932-2016, wyd. Częstochowa 2016, s. 148, 151
  3. Wiesław Pięta Od Alojzego Ehrlicha do Natalii Partyki: współzawodnictwo sportowe w latach 1932-2016, wyd. Częstochowa 2016, s. 155, 156, 159, 160, 163, 166, 167, 170, 175, 179, 183, 187, 191, 198
  4. Wiesław Pięta Od Alojzego Ehrlicha do Natalii Partyki: współzawodnictwo sportowe w latach 1932-2016, wyd. Częstochowa 2016, s. 164, 168, 172, 177, 180, 185, 189