Przejdź do zawartości

Akomodacja magnetyczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Akomodacja magnetyczna – zespół zjawisk zachodzących w niektórych materiałach ferromagnetycznych podczas wielokrotnych zmian pola magnetycznego polegających na stopniowym przystosowywaniu się ferromagnetyka do występujących zmian. Akomodacja magnetyczna objawia się zwiększaniem się przenikalność magnetyczna ferromagnetyka, opóźnieniem zmian właściwości magnetyka w odniesieniu do zmian pola magnetycznego[1].

W akomodacji magnetycznej wyróżnia się[2]:

  • przygotowanie magnetyczne,
  • lepkość magnetyczna,
  • dezakomodacja magnetyczna.
Przygotowanie magnetyczne

Gdy na magnetyk działa zmieniające się cyklicznie pole magnetyczne o ustalonych wartościach minimalnych i maksymalnych oraz o stałej szybkości zmian, to kolejne pętle histerezy przemagnesowania różnią się, wykazując coraz większą przenikalność magnetyczną, dochodząc do przebiegu ustalonego dopiero po wielu cyklach przemagnesowania[2].

Lepkość magnetyczna (oddziaływanie wtórne)

Jeśli pominie się efekty wywołane prądami wirowymi, zmiana namagnesowania wywołana zmianą zewnętrznego pola magnetycznego trwa jeszcze przez pewien czas po zmianie pola magnetycznego[2].

Dezakomodacja magnetyczna

Przenikalność magnetyczna materiałów wykazujących lepkość magnetyczną zależy od wcześniejszych zmian oraz czasu, jaki upłynął od tych zmian[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leksykon naukowo-techniczny, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1972, s. 4 [dostęp 2023-01-19].
  2. a b c d „Encyklopedia fizyki” praca zbiorowa PWN 1973 t. 1 s. 55.