Aleiodes axaceei

Aleiodes (Tetrasphaeropyx) axaceei
Fortier, 2009
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	stylikowce
Rodzina	męczelkowate
Podrodzina	Rogadinae
Rodzaj	Aleiodes
Podrodzaj	Tetrasphaeropyx
Gatunek	Aleiodes axaceei

Aleiodes axaceei – gatunek błonkówki z rodziny męczelkowatych.

Taksonomia

Gatunek został opisany w roku 2009 przez Josepha C. Fortiera. Holotyp został odłowiony 14 lipca 1964 ok. 10 km na wsch. od miasta Durango w Meksyku przez W.R.M. Masona. Mniej więcej w tym samym rejonie i w tym samym czasie schwytano również trzy paratypy (dwie samice i jednego samca). Epitet gatunkowy honoruje plemię Axacee zamieszkujące niegdyś okolice w których odkryto ten gatunek.

Zasięg występowania

Znany jedynie z lokalizacji typowej w stanie Durango w Meksyku.

Budowa ciała

Samica. Długość ciała wynosi 4,1 – 4,3 mm, zaś rozpiętości przednich skrzydeł 3,5 – 3,7 mm. Przyoczka średnie, odległość przyoczka bocznego od oka jest nieco mniejsza do nieco większej od jego średnicy. Pole malarne o długości równej bądź nieco większej niż szerokość podstawy żuwaczek i mniejszej niż połowa średnicy oka. Wgłębienie gębowe małe, okrągłe, o wysokości równej bądź nieco mniejszej od wysokości nadustka i szerokości nieco mniejszej od szerokości podstawy żuwaczek. Żeberko potyliczne ledwie kompletne na ciemieniu. Twarz skórzasta. Przednia część przedtułowia przedzielony po bokach poprzeczną bruzdą o nierównej powierzchni; sam przedtułów świecący, płytko bruzdkowany grzbietowo-bocznie. Tarcza śródplecza skórzasta. Notaulix głęboko wklęsłe, gładkie bądź lekko nierówne. Mezopleuron skórzasty i żeberkowany, z centralną tarczką nieznacznie punktowaną na przednim brzegu i grudkowany poniżej bruzdy podskrzydłowej; bruzda przedbiodrowa wyraźna. Pozatułów płytko bruzdkowany, pokryty długimi, białymi włoskami, żeberko środkowe kompletne. Pierwszy i drugi tergity metasomy bruzdkowane, trzeci grudkowany, czwarty gęsto grudkowano-siatkowany, pokrywający wszystkie pozostałe tergity. Pazurki stopy o długości większej niż połowa średnicy końca ostatniego tarsomeru, pozbawione gęstej szczeciny. Górna strona bioder tylnych nóg płytko grudowano-skórzasta, pokryta długimi włoskami. W przednim skrzydle żyłka r o długości 0,7żyłki 3RSa, żyłka 1CUa ma długość 0,3 żyłki 1CUb. W tylnym skrzydle żyłka RS lekko falista, żyłka 1r-m ma 0,6 długości żyłki 1M, zaś 1M 0,6 długości żyłki M+CU. Żyłka m-cu nieznacznie pigmentowana bądź niepigmentowana, o długości 0,6 żyłki 1r-m.

Głowa i mezosoma żółtopomarańczowe z wyjątkiem czarnej plamki między przoczkami, czułków i , zazwyczaj, żuwaczek – te ostatnie w 20% przypadków są żółte. Pierwsze dwa tergity metasomy żółtopomarańczowe (pierwszy tergit czasami z czarnymi plamkami), zaś trzeci i czwarty – czarne. Nogi czarne z wyjątkiem żółtych środkowych i tylnych (rzadko również przednich) bioder. Skrzydła szkliste, pterostygma i użyłkowanie przednich skrzydeł brązowe z wyjątkiem bladożółtej bazalnej części żyłek M+CU i 1A; użyłkowanie tylnych skrzydeł bladożółte z wyjątkiem brązowej żyłki R-1.

Samiec różni się od samicy częściowo czarną tarczką śródpelcza (u samicy jest ona całkowicie żółtopomarańczowa), czarnymi prpleuronem i mezoipleuronem, czarnym pozatułowiem (u samicy jest on żółtopmoarańczowy bądź dwukolorowy), w większości czarnym, żółtym tylko na wierzchołku, pierwszym tergitem metasomy oraz wyraźniejszym rzeźbieniem całej metasomy.

Biologia i ekologia

Biologia i żywiciele nie są znane.