Anna Białokurowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Anna Białokurowa (ur. 1897, zm. 24 maja 1942) – polonistka, nauczycielka w gimnazjum im. Królowej Jadwigi w Warszawie.

Czynna przed wojną w Związku Obrony Kresów Zachodnich, w czasie okupacji w Związku Walki Zbrojnej, uczestniczka tajnego nauczania. Aresztowana w końcu kwietnia 1942 roku wraz z mężem generałem w stanie spoczynku doktorem medycyny Franciszkiem Białokurem oraz grupą uczennic, uczestniczek tajnego kompletu. Przywieziona na Pawiak w kwietniu 1942 roku, osadzona na Serbii[1].

Popełniła samobójstwo w szpitalu więziennym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Władysław Bartoszewski, Warszawski pierścień śmierci, Warszawa 1970, s. 154.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leon Wanat, Za murami Pawiaka, Warszawa 1985, s. 342.