Przejdź do zawartości

Antagonizm jonowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Antagonizm jonowy – negatywny wpływ niektórych jonów na organizm roślinny w sytuacji braku innych jonów.

Przykładowo, podwyższone stężenie jonów K+ wywołuje negatywne skutki w komórkach roślinnych. Skutki te nie występują, jeśli w podłożu znajdą się jony Ca2+, Mg2+ lub Ba2+[1]. Podobnie negatywny wpływ jonów Ca2+ nie wystąpi, gdy w podłożu znajdą się jony K+ i Na+[2].

Efekt antagonizmu jonowego związany jest z wzajemnym wpływem jednych jonów na pobieranie innych. Zwiększone stężenie jonów potasu powoduje zmniejszenie pobierania jonów wapnia. Stwierdzono też antagonizm jonowy między anionami SO2−
4
i SeO2−
4
oraz Cl
i NO
3
[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szweykowska Alicja: Fizjologia Roślin. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 1997, s. 68. ISBN 83-232-0815-8.
  2. a b Starck Zofia: Pobieranie i dystrybucja jonów W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 259-272. ISBN 83-01-13753-3.